Gedichten die raken. Ik ben niet een typisch gedichtenmens. Allesbehalve. Maar er zijn altijd uitzonderingen op regels, zoals ook in mijn niet zo gedichterig-zijn. En juist die uitzonderingen raken me zo. In dit blog drie gedichten die raken. 

Gedicht 1) ‘De Herberg’ – van Jalal ad-Din Rumi

Gedichtenbundel van RumiDit gedicht vind ik zo mooi omdat het voor mij symbool staat voor een holistische levenswijze waarin men leert alle aspecten (licht en donker en alles daar tussenin) in zichzelf leert aanvaarden. Om zo liefdevol te leren zijn naar zichzelf, en vanuit die basis ook voor anderen veel compassie leert hebben. Het is liefdevol en inclusief. Niet altijd makkelijk, maar wel lonend. Lees hier het eerste gedicht van de drie gedichten die raken: De Herberg. De Perzische wijsgeer en dichter schreef talloze gedichten. Zie bijvoorbeeld deze bundel van zijn gedichten.

Gedicht 2) ‘Ont-moeten’ – van Brigit Rozestraten

Ook in dit gedicht wordt een levensstijl aangereikt die me raakte. Het vertelt een stuk uit de persoonlijke ontwikkeling van de schrijfster, over ontmoetingen met zichzelf en met de ander en de moeilijke rol van ‘moeten’ vanuit angst daarin. En hoe ze door minder te moeten van zichzelf, de schijn kan laten varen en écht contact kan maken met zichzelf en anderen.Lees hier het tweede gedicht uit de drie gedichten die raken: Ont-moeten.

Gedicht 3) ‘Mens, durf te leven’ – van Dirk Witte

En ook dit laatste gedicht in de serie van 3 gedichten die raken, geeft inspiratie voor een levensstijl. Dit keer om het leven volop te vieren. Om de steeds verder vernauwende kaders van angst achter je te laten, je ruimte in te nemen, je niet te laten leiden door hoe ‘het hoort’, zodat je vrij, vol en authentiek kunt leven. Prachtig. Lees hier het gedicht Mens, durf te leven

Wil je de blogs van Coaching met Sanne (twee)wekelijks automatisch in je e-mail ontvangen? Laat dan hier je e-mailadres achter