Mens, durf te leven!

Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer
En als je straks anders wilt, kun je niet meer!
‘Mens, durf te leven!
Vraag niet elke dag van je korte bestaan:
Hoe hebben m’n pa en m’n grootpa gedaan?
Hoe doet er m’n neef en hoe doet er m’n vrind?
En wie weet, hoe of dat nou m’n buurman weer vindt
En – wat heeft ‘het fatsoen’ voorgeschreven!
Mens, durf te leven!

De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je hoed, en de snit van je jas
En van je leven!
Ze wijzen de paadjes, waarlangs je mag gaan
En roepen ‘o foei!’ als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat j ‘ aan de armen moet geven
Mens, is dat leven?

De mensen – ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor:
Zó moet je leven!
Met die mag je omgaan, maar die is te min
Met die moet je trouwen, al heb je geen zin
En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je ’t anders zou doen
Alsof je iets ergs had misdreven
Mens, is dat leven?

Het leven is heerlijk, het leven is mooi
Maar – vlieg uit in de lucht en kruip niet in een kooi!
Mens, durf te leven!
Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het vindt!
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst!
Wat je zoekt kan geen ander je geven!
Mens, durf te leven!

Mens, durf te leven door anderen

Tekst en muziek: Dirk Witte (1885-1932). Bron waar ik de volledige tekst vond: neerlandistiek.nl.

Mens, durf te leven! Op het album Chante van Wende Snijders

Het gedicht/lied is oud; het werd in 1917 geschreven, maar het blijft actueel. Niet voor niets blijft het mensen inspireren; zowel publiek als artiesten. Jean-Louis Pisuisse zong het, en later Ramses Shaffy. En nog recenter: op haar album Chante staat Wende Snijders’ prachtige vertolking van dit klassieke lied. Hier kun je een live-versie van Wendes uitvoering van Mens, durf te leven! bekijken.

Bijzonder detail over Dirk Witte/ zijn villa

Dirk Witte liet na zijn huwelijk met een rijke dame in Naarden de villa ‘t Hooge Nes bouwen. Bijzonder genoeg kwamen in de Tweede Wereldoorlog in deze villa twee Joodse zusters te wonen, die in de woning talloze onderduikers verstopten. Er werden kamers en luiken, hoekjes en geheime bergruimtes gemaakt, en een heel systeem ontwikkeld om bij dreigend gevaar snel te kunnen handelen. Het verhaal van deze eindeloos moedige zusters en de villa is opgetekend door Roxane van Iperen, die op dit moment zelf in ‘t Hooge Nest woont, en razend nieuwsgierig was naar de geschiedenis van het huis. Roxane vond het net als ik heel bijzonder dat de maker van zo’n krachtig lied als ‘Mensch, durf te leven’ in een huis woonde waar later heldendaden zijn verricht. Alsof het huis de kracht van het lied en diens eerdere bewoner had opgeslagen en doorgaf aan nieuwe bewoners.

Hoe dan ook; als liefhebber van dit soort moedige, inspirerende en krachtige verhalen, heb ik het boek ‘T Hooge Nest in één adem uitgelezen. Roxane heeft het strak, helder en puntig opgetekend vind ik. En ik kan het boek dan ook van harte aanbevelen als je van waargebeurde verhalen en inspirerende boeken houdt. Klik op de afbeelding van het boek voor meer informatie.

Gedichten; niet zo mijn ding, maar er zijn uitzonderingen

Zelf ben ik stiekem niet zo’n gedichtenliefhebber, omdat ik regelmatig niet begrijp waar een gedicht over gaat. Maar sommige gedichten zijn zo klaar als een klontje én weten me te raken. Die combinatie; I love it. Op dit blog deelde ik eerder het gedicht De Herberg van Rumi. Veel van zijn andere gedichten vind ik ook erg mooi. Verder deelde ik het gedicht Ont-moeten nog op deze website. Houd jij van gedichten? Waarom wel, of niet? En wat vind je van ‘Mens, durf te leven!’ van Dirk Witte? Ik ben benieuwd!

Uitgelichte foto gemaakt door: Reza Hasannia.