Terugschakelen: ontspannen na een drukke werkweek. In de werkweek staan we vaak langdurig in de vijfde en zesde versnelling. Hard werken, er wordt allerlei appel op je gedaan,  er speelt van alles door elkaar en je hoofd werkt op volle toeren. Kortom: je opereert langdurig in een hoge versnelling. Daar is niets mis mee. Het kan juist heerlijk zijn om op volle kracht aan het werk te zijn en zo een hoop voor elkaar te krijgen. Het gevoel ‘on top of the game’ te zijn kan echt het gevoel geven te leven. Vind ik althans. 

De werkomgeving bepaalt mede het tempo

Vaak is ook de omgeving waarin je werkt hierop van invloed. Zelf heb ik jaren in het bedrijfsleven gewerkt, bij grote,  zeer prestatiegerichte bedrijven met een enorm werktempo. Als alles om je heen snel gaat (zeker als dit ook gewaardeerd wordt), ga je daar vaak vanzelf in mee. Je steekt elkaar ermee aan, waardoor het tempo nog verder omhoog gaat. Daarbij is het van belang om te voelen of dit bij je past (zie ook mijn blog: ‘Hoe ik uit de ratrace stapte‘). En of je dit voldoende kunt compenseren met ontspanning. Veel mensen verlaten met een tollend hoofd van alle langdurige en productieve bee-hive hectiek einde des daags het kantoor. En dan de vraag: kun je uit de zesde versnelling terugschakelen? 

Terugschakelen in versnellingen gaat niet vanzelf

Soms is het na een tijdje ‘racen’ in die versnellingen best lastig om thuis terug te schakelen naar de lagere versnellingen. Namelijk die versnellingen waarin je kunt ontspannen, tot jezelf komen en herbronnen. Soms komen we wel naar de vierde of derde versnelling terug, maar voelen we ons nog altijd gejaagd, in de actiemodus en paraat. We vragen ons af hoe het toch komt dat we niet (meer) kunnen ontspannen en uitrusten. De to do lijsten blijven door ons hoofd spoken en de werkdag voelt nooit af. 

Wat helpt jou goed om terug te schakelen? En zo het weekend echt een weekend voor je te laten zijn? Mij helpt het om yoga te doen, een wandeling te maken, iets in de tuin (‘postzegel’ is een woord dat de magere lading beter dekt ;-)) te doen, op te ruimen of te koken. Zo kan de drukke geest via milde beweging van het lijf makkelijker tot rust komen, wat de fase daarna is. Hetgeen dan ontstaat als staat van zijn, zonder dat ik er nog veel voor hoef te doen. Met andere woorden: als het me lukt om écht goed terug te schakelen naar de derde versnelling, is mijn hoofd tot rust. Dan zak ik als vanzelf naar de tweede en eerste versnelling, waarin ik nog meer oplaad.

Waarom is terugschakelen zo lastig?

Ik vermoed dat we vaak de volgende denkfout maken, die terugschakelen nodeloos bemoeilijkt. Als je in de auto zit, schakel je niet van de zesde naar de eerste versnelling (al zie ik mijzelf daar, helaas voor het voertuig onder mijn bil, wel toe in staat) terug. Kijk dus niet al te gek op wanneer je na zo’n drukke, volle werkdag thuiskomt en op de bank neerploft en dat het dan nog doorraast in je hoofd. De overgang is te groot. De oplossing om van de hoogste versnelling naar de laagste te komen, vinden we vaak het makkelijkste via ons lijf. Niet met topsport (ook zesde versnelling), maar via beweging die ons wel energie kost, maar ook rust brengt. Dansen, zwemmen, wandelen, fietsen, tuinieren, zingen, de hond uitlaten, yoga, tai chi, chi kung, met je kind spelen, lopend of fietsend boodschappen halen, klussen, schoonmaken, het oud papier wegbrengen, you name it. 

Wanneer je merkt dat je daar écht geen grijn energie voor over hebt aan het eind van de dag, vraag je dan af: ‘wanneer had ik moeten beginnen met minderen?’ Niet voor niets wordt aangeraden te rusten voordat je moe bent. Dat is namelijk te laat voor het gezonde. 

Dat het terugschakelen van belang is staat buiten kijf

Iedereen verlangt er volgens mij naar om steeds weer terug te kunnen komen uit het snel denkende hoofd, in het lijf. Terug uit het verleden en de toekomst van het denken naar het pure zijn in dit moment. Van moeten naar mogen. En van actie naar in-actie. Hoofd naar hart. De inzet voor de ander, naar het volgen van je eigen behoeftes. Om op te laden, te ontspannen en nieuwe inspiratie op te doen. Doen we dit niet, dan plegen we roofbouw op onszelf en kunnen we uiteindelijk niets meer geven. Op het werk, thuis, noch aan onszelf. Laat het schakelen tussen de versnellingen als een lemniscaat (het achtvormige oneindigheidssymbool) voortbewegen. Neem je ademhaling mee en je bewuste aandacht. Schakel op omhoog, schakel af omlaag en weer terug. Dit is balans, en daarmee komen we op alle vlakken het verste. 

Sta eens stil, zodat je ziel je in kan halen. – Chinees spreekwoord

Fijn weekend allemaal! En geniet van de gelegenheid om na de werkweek op je eigen manier terug te schakelen. En wellicht in de eerste versnelling even bewust stil te staan, zodat je ziel je in kan halen. Zoals dit mooie Chinese spreekwoord ons adviseert. 

Terugschakelen: wat als het echt niet lukt?

Heb je dit terugschakelen op deze manier geprobeerd en lukt het niet? Blijf je gedachten houden als:

  • Als ik het (over)werk niet oppak, doet niemand het
  • Het werk is nooit klaar, ik kan niet ontspannen voordat het klaar is
  • Mijn werk is nooit goed genoeg
  • Ik ben bang voor negatieve opmerkingen als ik in het weekend mijn laptop niet open doe
  • Mijn werk is het belangrijkste, ontspannen doe ik later wel
  • Ik moet mezelf steeds bewijzen in het werk

Herken je een of meerdere van deze overtuigingen? Dan is het misschien interessant om de Krachtige Veranderingen Sessie eens te bekijken die ik aanbied in mijn coachsessies. Daarin onderzoeken we welke vijf meest dominante overtuigingen je hebt in/over je werk en ontspanning. Met die overtuigingen gaan we aan het werk. Wil je weten hoe? Hier lees je de uitgebreide informatie over die sessie. (Ook zakelijk te boeken met opleidings- en trainingsbudget dat van je werkgever ingezet mag worden via Springest.)