12 Jaar geleden was ik er stellig van overtuigd: het was absoluut niets voor mij, en dat zou het ook niet worden. Dat was onmogelijk. Want hoe verenig je water en vuur? Hoe komen zulke tegenpolen in vredesnaam tot elkaar? ‘Ik en mediteren? Laat me niet lachen! Nee, meditatie is niks voor mij..’

Meditatie is niks voor mij

Ten eerste omdat ik niet langer dan vijf minuten stil kon zitten; laat staan in het moment zijn. Daarbij was het in die tijd nooit écht rustig in mijn hoofd; mijn mind was altijd hard aan het werk.

Overdag vaak met zogenaamd ‘constructief’ nadenken over dingen. Maar vaak ook met gedachtengangen die al zo vaak voorbij waren gekomen. Mental mantra’s on repeat. Tot slot was er het piekeren en vergelijken; daar was ik een kei in. Ook ‘s nachts was het niet stil in mijn hoofd, want dan droomde ik.

Het effect van een mind die constant ‘aan’ staat

Het resultaat van al dat denken: ik was moe van dat continue ‘aan staan’. Ik verlangde zó naar rust: in mijn hart, in mijn hoofd, in mijn lijf. Naar minder geleid worden door mijn innerlijke criticus. Ik had er veel voor over om te leren niet meer constant te focussen op wat er beter kon. En me in plaats daarvan te kunnen ontspannen in een gevoel van tevredenheid en flow.

Toen meditatie op mijn pad kwam was er nog iets dat me tegenhield: ik vond het zweverig. En ik wilde er absoluut niet bij horen; die groep met mensen die naar mijn idee dagelijks op een yoga-matje gaat zitten ‘navelstaren’, zoals ik toen nogal kortzichtig oordeelde. Weer kwam die mij zou bekende kritische stem erbij: ‘Wat zullen ze wel van je denken, als je daar aan mee doet?’

En toen gebeurde er iets onverwachts..

Maar ruim 12 jaar geleden gebeurde er iets dat alles wat ik hierboven noemde veranderde… Niet in een klap, maar de gestage verandering bracht een verschil van dag en nacht.

Ik was in mijn eentje naar een ashram gegaan, in India. Omdat degene die de ashram had opgericht een enorme inspiratiebron voor me was (nog steeds trouwens). Zijn boeken verslond ik al jaren. Ik voelde in mijn hart al lang een sterk verlangen, zo sterk dat ik gewoon zeker wist: ‘Ik moet daarheen!’

En laat dat centrum nou net….het grootste meditatiecentrum ter wereld zijn. Dus.. Het was alsof ik een hint kreeg van het bestaan, ter grootte van zo’n immens billboard langs de Amerikaanse snelwegen. ‘Joehoe, wake up!’

Wake-up call van het bestaan

Toen kon zelfs ik met mijn stugge eigenwijsheid er nauwelijks nog omheen. Gesteund door nieuwe vrienden die ik in het meditatiecentrum had gemaakt, leerde ik de basics van meditatie. Leerde ik stapje voor stapje ontdekken dat meditatie helemaal niet zweverig is. Dat ik mijn beelden op angst had gebouwd. En veel belangrijker: wat het me kon brengen. Dat was veel, héél veel.

Inmiddels vind ik dat er weinig is dat nuchterder is dan meditatie. Omdat het me laat kijken met een veel breder en wijzer perspectief dan ik deed met mijn piekerige en angstige ego-tunnelvisie.

Nu kan ik uit de grond van mijn hart zeggen dat ik door regelmatig te mediteren véél meer innerlijke rust heb gevonden. Het is in de afgelopen jaren zoveel stiller geworden in mijn hoofd. Het denken leidt me niet meer, ik leid nu meestal mijn mind, zoals het eigenlijk hoort. Ik zet het in als ik het nodig heb, en verder is het er bijna altijd kalm. Dat maakt ook dat ik veel lekkerder in mijn vel zit, en veel meer zelfvertrouwen, flow en plezier ervaar.

Echt niet continue hoor; het is altijd in beweging en veranderlijk, en dat mag ook. Daar ben ik veel relaxter over geworden. Het ruimte geven aan wat zich op dat moment laat zien (gevoelens, gedachten of een staatsgreep van mijn ego op mijn yoga-mat; ja hoor, daar toont hij zich ook. Hilarisch als je het ziet gebeuren) geeft al heel veel rust. Net als de aanvaarding, de wetenschap dat je met dat wat voorbij komt eigenlijk niet heel veel hoeft, en de relativerende lach als je ego weer eens een vernuftige verschijn-truc heeft bedacht.

Hoe is dit voor jou, als je dit leest?

Dit persoonlijke verhaal deel ik met je om te vragen of je hier dingen in herkent. Dingen waarbij meditatie wellicht zou kunnen helpen. Denk jij wellicht ook: ‘meditatie is niks voor mij’, of ben je stiekem wel nieuwsgierig? Of wellicht mediteer je al (jaren), dat kan natuurlijk ook nog. Of heb je juist ontdekt dat het jou echt niet goed past; dat je andere manieren hebt gevonden om te ontspannen, in het ‘nu’ te zijn en nieuwe inzichten op te doen. Allemaal opties.

Wat zou er voor jou gebeuren, als je voortaan veel meer rust in jezelf had?

Wat zouden de effecten op jouw hele leven zijn als je heel lekker in je vel zit? Als het super fijn is om jou te zijn? Als je je minder zorgen maakte, en veel meer in de flow zat? Als je relaties soepeler liepen en je meer kon genieten van alles wat er al is in je leven? Ik ben heel benieuwd!

Probeer het zelf uit!

Ben je nieuwsgierig geworden naar meditatie? Of heb je het misschien al eens een paar keer geprobeerd, maar werkt het nog niet zoals je zou willen?

Via deze pagina vind je talloze gratis tips, en een gratis online training over meditatie.

Ook leuk om te weten; aan iedereen die ervoor open staat, leer ik tijdens de coachingsessies die ik in Den Haag geef, hoe men zelf kan mediteren. Je kunt ook een losse coachsessie boeken, die geheel in het teken staat van leren mediteren.