Doen wat je echt wilt (met je hart!)

‘Is het verwend,’ zo vroeg ik me een tijd geleden af, ‘om werk te gaan doen wat ik écht wil doen? Mijn droombaan de werkelijkheid in te slingeren?’

Die vraag over verwendheid kwam bij me op omdat ik een leuke baan had, talloze nóg leukere collega’s, een prima salaris en ook nog immens veel vrijheid in mijn werk. Toch ging ik nooit naar huis met een gevoel van voldoening. ‘De salescijfers zijn nu beter’, dat soort successen kon ik rationeel vieren en ik ging er vól voor om ze te bereiken. Maar mijn hart dacht stiekem baldadig: ‘Nou én? Lekker belangrijk.’ Ondertussen was het ook crisis, dus misschien was het naast verwend, ook vrij onzinnig bezig te zijn met mijn droombaan?

Een vroege ‘midlife crisis’ is nu vrij gangbaar     

Los van het kritische labeltje (verwend) dat je erop kunt plakken (of niet), blijkt dit soort vragen en wensen anno nu veel voor te komen onder dertigers. In haar boek ‘Het dertigersdilemma’ (aanrader!) legt psychologe Nienke Wijnants uit dat mensen tegenwoordig al rond hun dertigste in een soort ‘midlife crisis’ raken. Dat komt doordat anno nu de ontwikkeling op elk gebied veel sneller gaat. Vroeger bleef men jarenlang bij dezelfde baas en maakte langzaam carrière. De midlife kwam daardoor pas rond het 50e levensjaar. Inmiddels zijn er zijn veel meer soorten banen en legio mogelijkheden. Job-hoppen is heel gewoon en mensen groeien veel sneller door. Omhoog, ook in salaris en dan ineens: bam, een plafond.

Op zolder in de piramide van Maslow    

Jonge mensen zitten dus veel sneller met Doemaar-vragen als: ‘Is dit alles? Haal ik wel vervulling uit mijn werk, uit mijn leven? Voeg ik wel iets toe?’ Vragen over zingeving. En als je kijkt naar de hiërarchische behoeftenpiramide van Maslow, zit je met die vragen in het topje. Helemaal bovenin de piramide. Ah, het was dus dat lage zolderdak, waar ik tegenaan knalde met mijn kop. 😉

Psychologisch is het blijkbaar logisch en verklaarbaar dat dertigers al zoeken naar meer diepgang en vervulling, naar een droombaan en een droomleven. Hoe dat vorm krijgt, is voor iedereen weer anders. Bij mij persoonlijk was de interesse in ‘het hoe en waarom der dingen’ er al een tijd geleden; ik ben sindsdien altijd op onderzoek blijven gaan naar hoe dingen in elkaar zitten. In mijn werk had ik dat echter nog niet gedaan.

Werken voor geld        

Eigenlijk werkte ik steeds voor geld, om daarmee weer dingen te kunnen doen die ik leuk vond. Volgens filosoof Alan Watts is dat een verkeerde redenering. ‘Mensen merken dat ze tig financiële verplichtingen hebben, en besluiten dat ze geld moeten verdienen om die rekeningen te kunnen betalen. Maar op die manier blijft je hele leven om geld en rekeningen draaien. Je moet het eigenlijk omdraaien.’

Stel jezelf de volgende vraag: ‘Wat zou je met je leven doen, als geld geen rol speelde?’ Dán krijg je de echte antwoorden… Ik beantwoordde die vraag voor mezelf: ‘Ik zou dan mensen gaan coachen, om ze te helpen meer zichzelf te worden, zichzelf en hun dromen beter te leren kennen en die dromen te realiseren. Zoals ik dat ook voor mezelf wil doen. En ik zou veel meer schrijven. Die twee samen vormen mijn droombaan.’

Droombaan slecht betaald?      

Alan Watts: ‘Ik krijg vaak bezwaar van mijn studenten dat de dingen die zij echt willen doen (schrijven, dichten of paardrijden bijvoorbeeld) nauwelijks geld opleveren. Alweer een foute gedachte. Als je je vol toewijding stort op datgene dat je hart heeft, waar je je passie in kwijt kunt, dan word je steeds beter in wat je doet. Uiteindelijk word je er zó goed in, dat je er een ‘meester’ in wordt. En het grappige is: voor álles is een markt. Hoe beter jij wordt in je werk, hoe meer mensen er iets van willen hebben.’ Bekijk het filmpje van Watts

Met het geld dat je ervoor krijgt, kun je de rekeningen (oh ja! Was even mega druk met mijn passie, maar die zijn er ook nog) betalen. Daarin verandert dus niets, maar het verschil is dat je leven inmiddels vooral draait om het vervullen van je passie. Dan worden de rekeningen en het geld verdienen van secundair belang. Geld is een natuurlijk voortvloeisel geworden uit je werk.

Bezwaren van ‘het kleine stemmetje’                                                                                      

Het klinkt idealistisch en mooi. Het klinkt ook waar. Maar onze maatschappij is hier natuurlijk (nog?) niet op ingesteld. Bovendien, ik heb (net als vele anderen) soms angst: lukt het mij wel om een meester te worden in mijn nieuwe werk? En in de tijd dat ik dit probeer, moeten er nog altijd rekeningen worden betaald. Hmm. Daar heeft Watts het niet over. Daar moeten we dus op onze eigen creativiteit terugvallen. Maar eigenlijk vind ik dat alleen maar leuk: ik wil me voor ‘het denkwerk’ niet alleen maar beroepen op de filosofen. Het is juist ook zo leuk om aan de dingen een eigen draai te geven.

Hoe verder richting je droombaan?                                                                                                                                      

Dus wat heb ik gedaan? Twee dingen. Tijdens de afgelopen werkzame jaren heb ik een ‘vluchtplan’ aangelegd. Een spaarrekening, waar ik elke maand geld op stortte. (absolute aanrader!) De gedachte erachter: ‘Ik wil weg kunnen gaan wanneer ik maar wil.’  Alleen al dat idee voelde als een grootse luxe.

Van die spaarrekening kan ik met gemak een jaar leven, zelfs als er verder geen inkomsten zouden zijn. Toen heb ik mezelf – om te beginnen – een jaar cadeau gegeven om te kijken of ik een mooie coachpraktijk kan opzetten. In dit jaar wil ik ook mijn nieuwe boek afronden. Ik probeer niet mijn hele toekomst vast te leggen, dat voelt niet goed en is onzin. Het is dus een jaarplan geworden.

Creatief consuminderen                                                                                                  

Verder ben ik gaan consuminderen. Op de fietsreis die ik met mijn lief door Azië maakte, merkte ik nog meer dan ervoor: ‘Wat hebben we thuis toch veel spullen, waarvan we het gros niet gebruiken.’ We besloten onze inboedel creatief te downsizen. We zetten spullen op Marktplaats en ik richtte een Whatsapp-groep op: ‘Little Presents’. Daarin appen vrienden en bekenden foto’s aan elkaar van spullen die ze niet meer nodig hebben. Zo komen dingen op een plek waar ze weer nuttig worden. Hoe leuk! Iedereen wordt er enthousiast van. 

Minder spullen nodig

En hébben we eigenlijk wel zoveel geld nodig als we altijd dachten? Ik merk van niet; ben niet meer zo shopperig als vroeger. Inmiddels maak ik veel dingen ook zelf: wasmiddel en handzeep bijvoorbeeld. Beter voor het milieu en je huid en het is veel goedkoper. En we hebben een balkontuin met biogroentjes. Er komen nog steeds nieuwe ideeën in ons op om bewuster te leven en minder te spenden.

En na het jaar zie ik weer verder. Het voelt heerlijk. Door dit te doen, blijf ik zo dicht bij mezelf. Tot zover kan ik het iedereen aanraden! Denk jij er wel eens over na? Wat je echt wilt doen? En wat doe je daar dan vervolgens mee? <3 Heel veel succes hiermee! Wil je over dit onderwerp graag persoonlijke coaching krijgen in Den Haag? Stuur me een berichtje via het contactformulier.

Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.

Sanne Wurzer, life coach Den Haag