Coach jezelf; schrijf een dagboek

Schrijven over wat ik meemaakte, wat ik zou wíllen meemaken, en over wat me dwars zat: ik doe ‘t al mijn hele leven. Waarom werkt schrijven eigenlijk zo goed?

Stille getuige

Het papier zegt niks terug als je schrijft, leidt niet af, is alleen aanwezig; als een goede luisteraar. Soms is dat heel fijn. En welke (andere) luisteraar zegt er nou écht helemaal niks? Goede luisteraars zijn sowieso zeldzaam. Schrijf je wat er in je opkomt, dan komt er een flow op gang; je gedachten komen vanzelf. Eigenlijk voel ik me direct opgelucht als ik dat doe, en nog meer als ik klaar ben. Er ontstaat ruimte in mijn geest, zodra ik mijn verhaal ‘van me afgeschreven’ heb. Je voelt het trouwens vanzelf als je klaar bent, en dan leg je het boek weg.

Crisisschrijven of elke dag

Je kunt schrijven, puur en alleen als er iets is dat je enorm dwars zit. Dan is het een medicijn, een ‘crisistherapeut’, en dat is prima. Anne Frank schreef hierover: “I can shake off everything as I write; my sorrows dissapear, my courage is reborn.”

Maar je kunt ook elke dag schrijven, al is het over de kleinste dingetjes. Wat je doet, wat je denkt, wat je wilt. Vaak vraag ik mezelf: ‘Wat houdt me op dit moment het meest bezig?’ en daar ga ik. Ook als er niks is waar ik mee zit; het schrijven geeft me altijd een beter gevoel over mezelf en wat ik aan het doen ben. Zelfvertrouwen dus.

Schriftelijke stofzuiger

Schrijven ruimt problemen en zorgen op; het maakt een schone lij, omdat dingen behandeld zijn, en daarmee uit je hoofd. Ze hebben de aandacht gekregen die ze nodig hadden, die ze eigenlijk van je vroegen, maar die je ze normaal misschien niet zou geven? Of die je wegdrukt met gedachten als: ‘Ja, dat was nou eenmaal stom, let’s move on.’ Maar schrijf je erover, dan lossen dingen op. Of ze worden kleiner dan ze waren.

Inzichten & begrip voor betrokkenen

Het schrijven geeft daarnaast nog iets anders belangrijks: helderheid en inzicht. Soms snap ik mezelf, de situatie en de eventueel betrokken andere partij, veel beter na het opschrijven van het verhaal in een dagboek. Alsof ik in een soort helikoptertje boven het geheel vlieg, en me ineens kan inleven in de verschillende kanten van het verhaal: ‘Ja, als ik het vanuit jouw perspectief bekijk, kan ik me eigenlijk heel goed voorstellen dat je hier heel moe van wordt.’ En dan terug naar het eigen perspectief: ‘Ja, ook daar snap ik dat ik doe wat ik doe.’ Zo krijg je dus meer compassie en begrip voor jezelf én de ander(en) in de situatie.

Schrijven geeft richting

Daarnaast helpt het snappen van de situatie je te bepalen hoe je die verder aanpakt. Je kunt er nieuwe voornemens uit halen; je gedrag veranderen, of je instelling. Of er iets anders uit leren. Als je dingen beter snapt, kun je ze vaak ook beter accepteren. Het is zoals het (nu) is. In acceptatie van het hier en nu, vind je altijd de grootst mogelijke rust, zoals ik ook in eerdere stukjes hier op de blog reeds heb beschreven. Soms moet je het gevoel eerst aankijken.

Gevoel aanschouwen

Tijdens het schrijven dient vaak je gevoel van dat moment zich aan je aan. ‘Zo, daar ben ik’. Aan jou de edele taak het gevoel aan te kijken en het er te laten zijn. Het accepteren ervan. Wat ik dan doe, is kijken, voelen en schrijven. Vreemd genoeg werkt dat. Ik schrijf over wat ik voel en hoe ik ermee omga. Dan stop ik weer even, als mijn gevoel duidelijk opkomt en aandacht wil. Ik kijk ernaar, tot het kleiner wordt en ik er weer over kan schrijven.Vaak is dat het laatste stuk van het schrijfproces. Daarna zit je weer in het nu, omdat je jezelf helemaal omarmt zoals je op dat moment bent; met je gevoel erbij. En dit jezelf omarmen, constant, is de mooie uitnodiging van het leven.

Alleen jij & je dagboek

Er zit ook iets moois en prettigs aan je verhaal eens niet delen met een ander. Hoewel dat vaak heel krachtig en effectief kan zijn, heeft het ook iets moois en puurs om een situatie helemaal alleen met je papier uit te werken. Zo blijft het erg dicht bij jezelf en stopt het verhaal wanneer jij wilt. Je coacht dan jezelf.

Dagboek schrijven iets voor jou?

Ongetwijfeld zal het niet bij iedereen passen, maar ik kan iedereen aanbevelen het voor zichzelf een tijdje uit te proberen. Misschien dacht je het écht niet, maar blijkt het te werken voor jou. Hoe leuk zou dat zijn? Als je nooit buiten de gebaande paden gaat… Wat vind jij van dit idee? Van dagboekschrijven? Zou je het proberen? Misschien twee weken lang iedere dag, als experiment? Kijken wat het voor je doet? Ik ben benieuwd naar jullie mening.

Boekentips bij dit artikel

Speciaal voor ‘schrijvenden’ is  ‘Je leven schrijven – een meditatieve weg tot zelfkennis ‘ van Julia Cameron echt een aanrader. Ze leert je spelenderwijs hoe je schrijven dagelijks gebruikt om dingen ‘eruit te gooien’, je hoofd leeg te maken, inspiratie op te doen en in de flow te blijven. Vlot en goed geschreven en erg nuttig voor schrijvers en dagboekfetisjisten zoals ik  er ook eentje ben. 😉

Een ander nuttig boek is Schrijven vanuit je hart, van Natalie Goldberg. Natalie combineert al jaren stilte-retraites met schrijven en vertelt je gepassioneerd over alle voordelen ervan. Moet je ervoor kunnen schrijven? Helemaal niet. Haar schrijfoefeningen hebben positief effect op iedereen die e

en pen vast kan houden. Bij haar werk gaat het namelijk niet om wat je voor eindresultaat neer zet, maar wat je voor jezelf bereikt door (dingen van je af) te schrijven.

Mooie dagboeken om in te schrijven vind je online, bijvoorbeeld de schitterende dagboeken van Paperblanks. Zie hiernaast voor een voorbeeld. Mo

oi he? Vanuit die link kun je nog veel meer mooie boeken vinden. Heel veel succes hiermee! Heb je iets aan dit artikel gehad? Als je het wilt

delen in jouw net

werk: bedankt alvast. Reageren & delen via Social Media en e-mail kan helemaal onderaan deze pagina.

Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.

Sanne Wurzer – Life coach