To baby – or not to baby? Eén advies aan allen die het nog niet weten.

‘To baby, or not to baby?’ Dit is een hot item, vooral onder dertigers Deze blog is speciaal voor iedereen die nog niet weet of er ergens een kinderwens sluimert. En voor hen die er druk over voelen uit de omgeving.

Heb jij ook veel mensen om je heen die met het onderwerp kinderwens bezig zijn? En heb je er zelf misschien ook over nagedacht? Ben je er uit wat jij het liefste zou willen? Of heb je nog geen idee? Dan is deze blog over de kinderwens speciaal voor jou. En misschien ook wel een beetje voor je omgeving, mochten ze opdringerig zijn. 😉

De omgeving over de kinderwens

‘Ach joh, binnenkort gaan je eierstokken wel rammelen hoor!’ of: ‘Moeder worden is echt iets voor jou. Ik zie jullie wel kinderen krijgen hoor..’ Herken je dit soort opmerkingen? Merk je dat mensen uit je omgeving het ‘beter weten dan jij’ – wanneer je aangeeft dat je het nog niet weet? Hoewel meestal goed bedoeld: soms is het best vervelend. Lukt het jou om in zo’n situatie bij jezelf te blijven? Bij je niet-weten van dat moment? Hoe ga je met zulke opmerkingen om? Lach je erom, of drukken ze op je?

En wat doe je als je partner een kind wil – en jij niet, of je weet het nog niet? Durf je dat dan te zeggen? Je grens aan te geven? Of de tijd in te nemen die voor jou nodig is om tot het inzicht te komen? En andersom: als jij een kind wilt en je partner weet het nog niet, of wil het niet, hoe ga jij daar dan mee om? Dwing je het af, rechtsreeks of met manipulatie? Of geef je de ander de ruimte? Of is het wellicht al duidelijk dat als de ander niet wil, je geen toekomst voor jullie samen ziet – en handel je daar dan naar? Een hoop vragen.

Druk ervaren

Zelf weet ik nog niet of ik kinderen wil. Ik kan alleen zeggen dat ik het nu niet wil. De toekomst laat ik open. Echter, toen in mijn omgeving ineens iedereen ermee bezig leek en enkelen probeerden me te overtuigen, voelde ik een druk. ‘Moet ik er misschien nu toch eens ‘serieus’ over nadenken (wat dat ook mag inhouden)?’ vroeg ik me af. ‘Het nog eens grondig bespreken met mijn lief?’ Die vage druk die ik voelde, had ik mezelf opgelegd; door me naar buiten te richten, naar wat anderen doen. Soms voelde het alsof druk van buiten kwam, maar je bent het altijd zelf die iets ervaart als druk – of niet. Je hebt altijd de vrijheid zelf je reactie te kiezen.

Dat gevoel bleef, tot ik me weer herinnerde dat ik me voor dit soort dingen juist naar binnen moet richten; in mezelf. En daar kwam weer dat schitterende advies op dat ik ooit kreeg van een wijs mens, en wat ik nog steeds vaak toepas.. Wat het is lees je verderop! Even cliff hangeren..

Vroeger was het meer regel dan uitzondering

Vroeger was kinderen krijgen, als het ging, een vanzelfsprekendheid. Inmiddels ligt dat anders. De kerk komt niet meer langs om het af te dwingen, er is anticonceptie, vrouwen zijn baas over eigen buik en de pressie uit de omgeving is ook wat afgezwakt. We hebben er dus met zijn allen een prachtige vrijheid bij gekregen. Waardoor het al of niet krijgen van kinderen meer en meer gaat berusten op de zogenaamde ‘intrinsieke motivaties’; dat zijn keuzes en wensen die volledig uit onszelf komen.

Welke ‘keuzes’ hebben we?

Toch: over een ‘keuze’ zou ik in dit geval niet willen spreken; omdat we het krijgen van kinderen natuurlijk niet 100% in eigen hand hebben. Wél hebben we de keuze er ons voor open te stellen, dit niet te doen, óf het nog in het midden te laten. Dat is de vrijheid die we hebben – vanzelfsprekend als het mogelijk is; kinderen krijgen.

Als die keuze er niet is, dan zijn reacties, druk en vragen van buitenaf des te pijnlijker. Ik hoor nog heel geregeld dat mensen in hun ongetwijfeld goed bedoelde interessevragen geen rekening houden met de mogelijke pijnlijke situatie waarin de ander zich bevindt. Iemand die heel graag kinderen wil krijgen, maar waarbij het niet lukt, kan hiervan heel groot verdriet hebben.

Als je nog niet weet of je een kinderwens zult krijgen..

Voor allen die nog niet weten of ze zich ervoor open willen stellen, heb ik een tip. Een gouden tip, die mij altijd een grote rust en veel vertrouwen geeft.

Wie zegt dat je het nu al moet weten? Juist. Ik zeg tegen mezelf: ‘Dit onderwerp leg ik in het wijnrek en ik laat het daar rusten – als een fles wijn. Wijn rijpt uit zichzelf. Ze heeft geen pro-actieve bemoeienis van ons nodig. Laat staan de goedbedoelde betweterigheid van anderen. Ze ligt in dat rek, en vanzelf, als de tijd rijp is, ontstaat er een weten. Je weet of je graag kinderen wilt; of niet. Er is geen enkel vraagteken of twijfel meer; het is duidelijk. Zo is het geen rationele keuze, en evenmin een impuls-besluit, beïnvloede actie, of gewoontehandeling. Dit besluit vormt vanzelf, mettertijd. En voelt helemaal juist aan. Hoe voelt het als je jezelf toestaat dit onderwerp op een veilige plek te leggen en erop te vertrouwen dat jouw mentale bemoeienis erbij niet nodig is? Dat je het los mag laten?

Je kunt je omgeving (indien dat zo voelt – je partner bijvoorbeeld) meenemen in je overwegingen. Je kunt aangeven dat je het nog niet weet, en dat je er voor kiest om dat niet weten de tijd te geven die het nodig heeft. Dat je je keuze niet gaat forceren. Je zou er ook over af kunnen spreken dat jullie na een bepaalde periode weer eens het gesprek aangaan hierover; om van beide kanten te horen ‘hoe de vlag er inmiddels bij hangt’.

Je hart volgen

Er is geen goede of foute uitkomst. Ongeacht wat de omgeving vindt; wat jij zelf wilt, voor jouw leven, is goed. En zou het niet prachtig zijn als iedereen helemaal zijn hart durft te volgen, ook op dit onderwerp? En zo helemaal staat achter de uitkomst van wat de tijd hem of haar heeft geleerd? Ik wens alle twijfelaars en allen die het nog niet weten een hoop rust en ontspanning toe – in de wetenschap dat sommige besluiten zichzelf nemen.

Coaching bij dit onderwerp

Heb je iets aan dit artikel over de kinderwens gehad? Als je het wilt delen in jouw netwerk: bedankt alvast. Reageren & delen kan helemaal onderaan deze pagina. Mocht je graag coaching willen bij dit onderwerp, dan kun je altijd even vrijblijvend contact met me opnemen. Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.

Verder lezen over kinderwens en kinderloosheid

Als niet-moeder vond ik het een verrijking en verademing om ‘Echte vrouwen krijgen een kind‘ van journaliste en vrouw zonder kinderen Liesbeth Smit te lezen. Ik wist eigenlijk niet dat ik zó op dat boek zat te wachten. Het adresseert alle vrouwen die geen kinderen hebben; of ze dat nou heel bewust niet wilden, of dat het door een van de vele mogelijke redenen waar het op spaak kan lopen, niet gelukt is. Een absolute, dikke, vette aanrader, dit boek.