Je persoonlijke missie ontdekken in het leven.
Oma’s persoonlijke missie
Op de fiets dacht ik aan mijn oma. Ze had allerlei vakdiploma’s, een groot handwerktalent en dito aanleg voor commercie. Ook was ze een fervent mode-liefhebster. Ze bezocht de ene na de andere modeshow, en kleedde zich met stijl en flair. Dat kwam uit haarzelf: niemand in de familie had ook maar enige hang naar mode. Had niets mijn oma in de weg gestaan, zou ze misschien een modehuis hebben gerund. Met een eigen label, of bestaande mooie merken. Zou ze er veel voldoening uit hebben gehaald? Ik denk ‘t wel.
Geremd door de oorlog
Opa en oma maakten de Tweede Wereldoorlog mee. In de wederopbouw zat de koude schrik iedereen nog diep in de botten. Angst voor honger, armoede. De onzekerheid over het of, hoe en wanneer van het heropbouwen van je leven. Nauwelijks tijd voor rouw om al het verlies en al het leed dat was doorstaan.
‘Zekerheid’ eerst
Opa had ook talenten en ambities. In de oorlog werkte hij bij een architectenbureau. Maar het liefst wilde hij met zijn vader (die aannemer was) een bouwbedrijf starten. De eerste opdracht, een grote uitbreiding van de Leidse touwfabriek, was binnen. Diverse architecten achtten de verbouwing onmogelijk; de fabriek moest ondertussen namelijk blijven draaien. Opa had er een oplossing voor bedacht. Helaas overleed zijn vader voordat ze konden beginnen. Na de oorlog koos mijn opa (begrijpelijk) voor zoveel zekerheid als hij (voor zijn gezin met twee jonge kinderen) kon krijgen. Het werd een technische overheidsbaan, als ambtenaar. Werk dat helaas te weinig appel deed op zijn talenten. Hij had er minder plezier in. Destijds mochten vrouwen van ambtenaren niet werken. De keuze had als bijgevolg dat oma (die altijd gewerkt had, en daar zeer van genoot) moest stoppen. Vond ze maar niks.
Nieuwsgierig
Hoewel ik 100% begrijp hoe ze kozen, vraag ik me af.. Wat zou er zijn gebeurd als ze het risico hadden genomen? Hoe zou het hebben gevoeld als opa had gedacht: ‘Bekijk het met die ambtenarij, ik word weer ingenieur, of begin dat bedrijf alsnog!’ En als oma haar hart had gevolgd, en van haar commerciële en creatieve talenten haar werk had gemaakt? Iets wat ze voor mijn gevoel zo graag wilde?
Angsten van nu
70 Jaar later laten we ons nog steeds remmen door angsten. Grote dingen, zoals een wereldoorlog, laten 7 generaties lang sporen na. Maar ik denk dat het genetische residu van de oorlog niet de enige bron van onze angst is. Feit is wel: we wenden onze creativiteit zo vaak aan voor het bedenken van redenen om onze wensen níet waar te maken.
Persoonlijke missie uitstellen
Zelf liet ik me 5 jaar door angst weerhouden om mijn persoonlijke missie te leven. M’n ‘excuusjes’ vielen zó in het niet bij die van mijn opa en oma. Gelukkig had ik uiteindelijk voldoende moed bij elkaar geraapt om daar eerlijk over te zijn. En stappen te zetten om het alsnog te doen.
Meer inzicht in jouw persoonlijke missie?
Ik gun jou hetzelfde plezier. Ben je bereid excuses, angst of uitstelgedrag te onderzoeken, en stappen te zetten? In dit blog, dat ik schreef voor 365 Dagen Succesvol, geef ik je vier vragen, waarmee je inzicht krijgt in je persoonlijke missie.
Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.
Geef een reactie