Hoe zou je leven zijn als…
Hoe zou je leven zijn als…
Je de lat voor jezelf wat minder hoog zou leggen?
Je van jezelff een tandje minder hard zou mogen werken?
Je fouten zou mogen maken, en daarom zou kunnen lachen?
Je in verbondenheid en in contact zou staan met jezelf en anderen?
Wat zou er allemaal veranderen in je leven als je meer van jezelf zou houden?
Hoe zou je je voelen als…
Je echt ‘thuis’ kon komen in jezelf?
Je niet langer weg zou lopen voor het voelen van hoe het écht met je gaat?
Je de drang naar perfectionisme opgeeft?
Dat ‘perfecte plaatje’ niet zo zwaar meer zou wegen?
Je met een vredig gevoel door de dag kon gaan?
Wat zou je ervan vinden als….
Je je zó thuis zou voelen in jezelf dat je nooit meer iemand anders zou willen zijn?
Je vriendschap zou kunnen sluiten met wie je nu bent?
Je aardig kon zijn in plaats van kritisch op jezelf, je kunnen en voorkomen?
Wetend dat alles altijd in transitie is.
Wat zou mensen in je omgeving opvallen als…
Je milder voor jezelf was geworden?
Je meer tijd nam voor jezelf?
Je beter voor je behoeften zorgde?
Wie zou je zijn zonder…
De piekergedachten die je ‘s nachts uit je slaap houden?
Het juk van perfectionisme?
Het juk van: het is nooit genoeg?
De druk van: er moet altijd meer, het moet altijd beter.
Conclusie van ‘wat als…’
Ik denk dat het niet zozeer gaat om worden wie je wilt zijn, maar willen zijn wie je al bent.
Degene leren kennen die jij bent, waarna waardering eigenlijk vanzelf volgt.
Daar zit de magie. Daar is nog zoveel te halen.
In die acceptatie, en die ontmoeting met jezelf.
Want zou je jezelf écht goed kennen, dan zou je er niet eens over píekeren iemand anders te willen zijn.
Hoe zou je leven zijn als…?
Hoe zou je leven zijn als je bovenstaande vragen voor jezelf beantwoordt?
Wat doen de vragen met je? Zijn het onderwerpen waar je je in herkent?
Zijn het vragen waar je iets mee kunt? Ik ben benieuwd!
Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.
23 maart 2017 op 13:18
Hoe zou je leven zijn als…
Als mensen daadwerkelijk hen zelf zouden durven zijn, zou men niet met vragen rondlopen over zichzelf.
Aum Shanthi
23 maart 2017 op 13:20
Dat denk ik ook Shiva’tje. Maar soms is het goed om jezelf vragen te stellen, zodat je meer en meer jezelf leert zijn. Denk je niet?
23 maart 2017 op 13:26
Die vragen zou men alleen maar kunnen stellen dat je niet echt jezelf bent.
Er zijn er die de lat hoog leggen die perfect willen zijn. Maar is het moeten of willen?
Je kan al eens een vraag aan jezelf stellen om ergens een inzicht in te krijgen. Of die vraag stellen aan een derde om nog meer inzicht te krijgen.
Aum Shanthi
24 maart 2017 op 07:58
Daarom zijn vragen toch nuttig om tot groter zelfinzicht te komen?
24 maart 2017 op 08:24
Sanne ergens heb je gelijk. Maar men kan ook vragen gaan stellen door onzekerheid en dan kan je zelfinzicht nog dieper dalen.
Zoals Marcel het beschrijft is het ook.
Leg je lat voor jezelf niet zo hoog dat je er niet meer over kan. Of blijf geen vragen stellen aan jezelf waar je op een moment je zelfbeeld of vertrouwen mee omlaag kunt halen.
Maar nogmaals voor bepaalde zal het een goed gevoel geven als ze bepaalde vragen aan zichzelf gaan stellen.
Aum Shanthi
24 maart 2017 op 08:28
Ja dat denk ik ook.. vragen stellen door onzekerheid, dan stel je vast de verkeerde vragen. Soms is het dan inderdaad goed om het met derden te bespreken, zodat de vraag niet voortkomt uit de onzekerheid, maar vanuit echt groei-oogpunt. Nou ja en er zijn zoveel wegen die naar Rome leiden. Byron Katie doet het met vragen stellen aan zichzelf, een ander door stil te worden, weer een ander door bhakti en ga zo maar door. Die vrijheid van keuze in ons pad – die natuurlijk ook niet altijd vanzelfsprekend is – vind ik zo mooi..
24 maart 2017 op 08:37
Sanne hier heb ik totaal niets meer aan toe te voegen en ben helemaal eens met je schrijven.
De vrijheid van jezelf zijn is ook een vraag stellen aan jezelf soms. Hoe vrij ben je om jezelf te zijn?
Aum Shanthi
24 maart 2017 op 08:41
Mooie vraag om mee af te sluiten, hihi. Namasté 😉
23 maart 2017 op 16:20
Volgens mij zouden er veel meer mensen met een glimlach in de trein zitten, in de file staan, in de wachtkamer bij de tandarts zitten, tijdens vergaderingen en ga maar door. Mijn lat gaat steeds lager leggen…en voel mij daardoor hoger in m’n energie. Yesss! 😉
24 maart 2017 op 07:59
Marcel wat fijn om te horen dat je energie juist omhoog gaat als de lat wat lager ligt. 😀 Super! Fijne dag allemaal!