‘Zou ik dat ook leuk moeten vinden?’ Deze vraag kwam van de week voorbij in de coachpraktijk. 

‘Dit gebeurt me vaak als ik naar anderen kijk. Wanneer ik hen bezig zie met bepaalde hobbies of passies, zoals klussen of tuinieren. Of wanneer ik hen hoor over dingen die ze leuk vinden. Op zulke momenten vraag ik me af: ‘Zou ik dat ook leuk moeten vinden?‘

Hij keek me aan. In zijn blik zag ik enerzijds twijfel. Maar ook iets van dat hij het antwoord ergens wel wist. Daarom wachtte ik even. Toen het stil bleef vroeg ik: ‘Wat denk jij daar zelf over?’ Hij dacht even na. ‘Ergens weet ik natuurlijk wel dat ik niet klakkeloos hoef mee te gaan in wat anderen doen of leuk vinden. Maar toch voelt het zo ongemakkelijk soms. Alsof ik de enige ben die van die grote, breed gewaardeerde thema’s niet leuk vind.’ 

Zou ik dat ook leuk moeten vinden?

Dit konden we uitdiepen, maar eerst een paar voorbeelden. Dat waren:

  • Formule 1
  • Een weekend lang slap ouwehoeren en bier drinken
  • Klussen 
  • Tuinieren
  • Hele voetbalwedstrijden kijken

Vervolgens keken we naar waarom dat zo ongemakkelijk was voor hem. ‘Wat voel je daar precies bij? Als je ziet dat anderen naar de Formule 1 kijken, en jij daar eigenlijk niet bij wilt gaan staan?’ ‘Dan voel ik me ongemakkelijk.’ ‘Wat is daar voor jou ongemakkelijk aan?’ vroeg ik door. ‘Ik krijg het idee dat ik iets mis, dat ik iets niet zie wat zij wel zien. Dan denk ik dat ik me er meer in moet verdiepen om dat ook te kunnen zien en voelen.’ ‘Heb je dat wel eens uitgeprobeerd met dat thema? Om te onderzoeken of het iets voor jou is?’ ‘Zeker. Ik heb het echt geprobeerd. Maar ik snap eerlijk niet wat mensen eraan vinden. Het boeit me helemaal niet.’

Verschillen en overeenkomsten

‘Kun je accepteren dat jij het niet leuk vindt en zij wel? Is het oké dat er verschillen zijn tussen jouw voorkeuren en die van de ander? Kun je het de ander gunnen om zijn dingen leuk te vinden? En jezelf om jouw eigen dingen leuk te vinden? Kun je accepteren dat er soms overlap is, en soms verschillen zijn en dat dit prima is?’

Er bleek angst bij te zitten. Angst om er niet meer bij te horen. Om te weinig aanknopingspunten te hebben met de omgeving. Om als anders gezien te worden. Te anders om geaccepteerd en gewaardeerd te worden. 

We ontwikkelen onze voorkeuren door volop te leven

Verderop in het gesprek benoemde ik dat ieder mens op basis van wie hij is, wat hij heeft meegemaakt en hoe hij dat heeft ervaren, voorkeuren ontwikkelt. Een uniek weefsel van voorkeuren die bij hem of haar passen. Als voorbeeld haalde ik aan dat ik door alle gesprekken met diepgang, doel, focus en verbinding soms het doelloos en onoplettend slap ouwehoeren mis, dat nu veel minder in mijn leven aanwezig is. Daarop ging er bij mijn cliënt direct een belletje af. Gelukkig merkte en benoemde hij het ook.

Wat bij hem opkwam was: ‘Zou ik dat dan ook moeten missen? Het slap ouwehoeren? Zie ik daarin iets over het hoofd?’ Ik ging daarop weer terug naar zijn eigen gevoel. Want dat zie ik als het kompas dat ons onze eigen unieke richting op helpt sturen. ‘Als jij in een gesprek zit waarin alleen maar slap wordt geouwehoerd, hoe voelt dat dan voor jou?’ Het antwoord: ‘Slecht, want ik haak dan helemaal af. Ik ben niet goed in koetjes en kalfjes. Het levert me niets anders op dan dat ik er vermoeid weer uit kom.’ Aha!

Voorkeuren zijn persoonlijk, maar je bent nooit de enige

Nu kon ik aan hem uitleggen dat dit persoonlijk is. En juist omdát het persoonlijk is, is het zaak om het ook heel persoonlijk te houden. Niet te kijken naar wat een ander doet of leuk vindt, maar veel dichter bij huis te blijven. Bij alles wat je in het leven tegenkomt steeds opnieuw bij jezelf na te gaan: ‘Hoe voelt dit voor mij? Zit ik op de juiste koers, wanneer ik vaar op het kompas van mijn gevoel?’ Ik legde uit dat je gevoel daarin je kompas is dat keer op keer haarfijn vertelt of iets bij je past of niet. Dit kan natuurlijk per moment verschillen ook! Het kompas vertelt je of het je goed doet of juist niet. En of je er meer van wilt, of net een haartje minder.

‘Blijf je eigen kompas volgen. Vanzelfsprekend kun je af en toe dingen uitproberen die door het enthousiaste kompas van een ander worden aangedragen. Geen punt. Dat is zelfs heel goed. Het verkennen en exploreren, je wereld groter maken. Op basis van die ervaring echter bepaal je weer je eigen voorkeur. Hoe voelt het? Wil ik dit ook? Of sla ik dit liever even over? En niet mee te gaan erin, puur omdat dit volgens het kompas van de ander zo briljant is.’ In dit blog ga ik dieper in op bij jezelf blijven in een relatie. 

Pak wat je zelf leuk vindt uit de voorraadkast

Daarna trok ik een vergelijking met een voorraadkast. ‘Stel, je wilt quiche maken. Want je bent dol op quiche. In de voorraadkast van deze wereld, kom je werkelijk álle mogelijke ingrediënten tegen. Alles is er; voor alle gerechten die gemaakt zouden kunnen worden. Dus ook talloze dingen die je niet nodig hebt voor jouw quiche. Maar die andere mensen wel nodig hebben om hun tuinbonen met spekkies te bereiden. In die voorraadkast van het leven kun je een paar dingen doen:

  • Doelgericht afstappen op de ingrediënten die je zelf nodig hebt en aan de slag gaan in de keuken
  • Een experiment uitvoeren en eens uitproberen of tuinbonen iets toevoegen aan jouw quiche en op basis van je bevinding desgewenst je recept aanpassen
  • Focussen op het gegeven dat je tuinbonen diep in je hart eigenlijk niet lekker vindt, maar vindt dat je het wel lekker zou móéten vinden, met als argument dat heel veel mensen het lekker vinden

Wat voelt beter en klinkt fijner? Een ander kan nooit fungeren als kompas van jouw ultieme voorkeuren. Dat moet je zelf doen. Zak dus elke keer dat je het je afvraagt terug naar de experimentfase, of naar je eigen gevoel.

Wat kies jij uit de voorraadkast van het leven?

Vraag: ‘Hoe zou het voelen om nu Formule 1 toe te voegen aan de quiche van mijn leven?’ Antwoord: ‘Slecht.’ Helder antwoord. Vraag: ‘Hoe zou het zijn om avonden vol bier en slap geouwehoer toe te voegen aan de quiche van mijn leven?’ Antwoord: ‘Bijzonder vermoeiend.’

Durf te proberen bij jezelf te blijven. Te kijken wat dat voor je doet. En laat de overweging Zou ik dat ook leuk moeten vinden? daarmee op een natuurlijke wijze los. Misschien is het spannend en vraag je je af wat anderen zullen denken. Ze denken toch wel van alles. Misschien is het ook spannend vanuit de angstgedachte: ‘Raak ik dan geen mensen kwijt als ik dicht bij mijn eigen voorkeuren ga staan en misschien blijf ik dan zelfs wel alleen over?’

Bang om mensen kwijt te raken als je je eigen ding doet

Zie dan een andere voorraadkast voor je. Dit keer een kast vol mensen. Mooie mensen van de hele wereld die ieder hun eigen kennis, voorkeuren, talenten en interesses hebben. Hoe meer je zelf afstemt op en gaat staan voor je eigen interesses en voorkeuren, hoe makkelijker je de mensen aantrekt die hierbij naadloos aansluiten. Zo zet je je eigen koers uit, en ontmoet je onderweg talloze kindred spirits. En we weten allemaal hoe goed dat voelt.

Dit kan overigens inderdaad betekenen dat je onderweg mensen kwijtraakt. En het is heel begrijpelijk dat dit pijnlijk of moeilijk kan zijn. Het kan ook zijn dat je specifieker wordt in hoe en hoe vaak je mensen treft met wie je wat minder gemeen hebt. Dat je misschien best af en toe nog eens bier wilt gaan drinken op een avond. En dat er voor wat slap ouwehoeren dan ook ruimte is. Als je bijvoorbeeld nog wel veel om die mensen geeft met wie je dat altijd deed.

Je kunt ook verkennen of ze zelf wellicht ook interesse hebben in andere onderwerpen. Of er wellicht meer raakvlakken zijn dan je dacht. Je kunt samen iets gaan ondernemen als je wel samen wilt zijn. De afspraken kunnen korter worden dan ze waren. Of je neemt afscheid. Er is zoveel mogelijk als je creatief kijkt. Maar bedenk vooral dat je niets hoeft. Je bent een vrij mens. Zou ik dat ook leuk moeten vinden? Nee dus. Wat heeft jouw voorkeur in de voorraadkast? Go get it! 😉 En vertrouw erop dat het bestaan je zoveel mooie mensen kan brengen, die aansluiten bij wie jij op dit moment bent geworden. 

En jij? ‘Zou ik dat ook leuk moeten vinden’ heb jij die gedachte wel eens?

Zou ik dat ook leuk moeten vinden? Heb je daar ook wel eens last van? Hoe ga jij ermee om? Misschien heb je nu iets in gedachten, een wens die je graag waar wilt maken, en weet je nog niet precies hoe? Lees dan voor een paar tips verder in dit blog over wensen waarmaken. Heb je zin in nieuwe inspirerende boeken, en spreekt dit thema je aan? Wellicht vind je nog meer mooie inzichten in Vera Helleman’s boek ‘Moeiteloos jezelf zijn’.