Veel mensen vechten tegen of vluchten van hun gevoelens. Beiden werken averechts. In dit artikel meer over hoe je constructief met gevoelens omgaat.
‘Ik ben nu onzeker, terwijl ik weet dat ik dat niet moet zijn,’ zei een van mijn cliënten tegen me. Vergelijkbare zinnen hoor ik regelmatig. En zelf heb ik ze ook vaak geroepen. Maar inmiddels doe ik het een stuk minder, omdat ik er een heel belangrijke en waardevolle les uit heb geleerd, die ik hierbij ook graag weer met jullie deel..
Paradox
Wat er in feite in die twee zinnetjes wordt gezegd is dit: ‘Ik voel iets, maar ik vind dat ik dat niet moet voelen.’ Of: ‘Ik wil het niet voelen.’ Of: ‘Mijn hoofd weet dat de situatie niet goed voor me is, mijn gevoel zou ook beter moeten weten.’ En nou kan dat hoofd gelijk hebben. Maar de onmogelijkheid blijft dat we met ons hoofd sneller van de emotie áf willen dan de praktijk toelaat. Waardoor het paradoxaal genoeg veel langer duurt voordat je er van af bent!
Proberen los te laten
Wat we dus tot in den treuren blijven proberen is ‘het gevoel loslaten’. ‘Ik ben bezig met dit los te laten,’ is ook een zin die ik heel vaak hoor. Echter; het op eigen houtje loslaten der gevoelens is onmogelijk. Hoe zit dat?
Laat het er zijn
Een gevoel ís er, en daar hebben we mee te dealen. We kunnen het niet met gedachten en overtuigingen wegredeneren. Misschien tijdelijk, maar wees er gerust op dat het later terugkomt, en zich steeds indringender aan je aandient. We kunnen het niet zélf loslaten. Iedere poging die we daartoe doen, verlengt de aanwezigheid van de emotie, maakt haar sterker en de situatie ingewikkelder en onaangenamer. We kunnen er zelfs wanhopig van worden!
Voordat het gevoel verdwijnt, moet het eerst de tijd krijgen en verwerkt worden. Het mooie is; eenmaal verwerkt laat het jou los. In plaats van dat wij dat doen. Zoals een van mijn lezers,
“We moeten de pijn waarvoor we op de vlucht zijn gegaan onder ogen zien. We dienen in feite te leren daarin tot rust te komen. Dan zal de verzengende kracht ervan ons veranderen.”
– Charlotte Joko Beck
Gevoelens omarmen
Wat we wél pro-actief kunnen doen, is precies het tegenovergestelde van loslaten: namelijk het gevoel met open armen ontvangen. Het aankijken, het er laten zijn en de ruimte geven om op het eigen tempo (!) het toneel weer te verlaten.
Omarmen betekent niet: erin zwelgen, er aan zeer veel andere mensen over vertellen, het verbinden van de huidige situatie met vergelijkbare dingen die je eerder meemaakte, of een groots en meeslepend verhaal vol zelfmedelijden creëren. Op die manieren trek je dingen uit hun verband en houd je gevoelens ook extra lang in stand.
Meditatie bij (heftige) gevoelens
Het betekent wel: het voor jezelf erkennen van de aanwezigheid van het gevoel, het accepteren ervan en het de ruimte geven. Nu klinkt dit best lastig, maar er is toch een zeer eenvoudige manier om dit allemaal te doen: namelijk door het waarnemen van je gevoelens, zoals je dat in meditatie doet. Daarom is meditatie ook zo’n prachtige, krachtige tool bij het verwerken van verdriet, pijn en andere emoties.
Is afleiding zoeken verkeerd?
‘Moet ik dan in moeilijke tijden eigenlijk helemaal geen afleiding zoeken?’ vroeg iemand me, in reactie op dit artikel. Goede vraag! Ik denk dat er een groot verschil zit tussen goed voor jezelf zorgen in een moeilijke tijd en als een malle wegrennen voor je problemen, door alle trucs uit de kast te trekken om je gevoel maar niet te hoeven voelen. Als je heel eerlijk naar jezelf bent, kun je vast het verschil tussen die twee voelen als je kijkt naar hoe jij zelf met dit soort dingen omgaat. Natuurlijk kun je goed gezelschap opzoeken en support van dierbaren, en blijf je gewoon leuke dingen doen, daarin hoeft niets te veranderen. Als je dit leest en je voelt je een beetje ‘betrapt’, zie het dan als een mooie kans om een verandering voor jezelf door te voeren. Onderstaande helpt daar misschien bij.
‘Crisismeditatie’
Als je door moeilijke dagen heen gaat, met heftige gevoelens die als een soort ‘vloedgolf’ over je heen lijken te komen: probeer dan op ongeveer drie momenten van de dag een kwartier in meditatie te gaan zitten en kijk het aan. Adem naar het gevoel en er doorheen. Blaas bij iedere uitademing uit ‘wat je niet meer nodig hebt.’
Lief zijn voor jezelf
Stel jezelf de vraag: ‘Waar heb ik nu behoefte aan? Wat zou me nu helpen?’ Zorg extra goed voor jezelf in dagen dat je het moeilijk hebt. En door de dag heen geef je je gevoel permissie er te zijn. Dat gaat veel makkelijker als je regelmatig mediteert. In beweging blijven en buiten in de natuur wandelen helpt er ook bij.
Gevoelens verdwijnen veel sneller dan je denkt
Opmerkelijk genoeg, als het je lukt om als waarnemer je gevoelens de ruimte te geven, en er naar te kijken alsof het gasten zijn – van wie je weet dat ze na hun komst, ook altijd weer zullen vertrekken – verdwijnen ze veel sneller dan je verwacht. Gevoelens zijn geen jaarplannen. Dus wil je er snel vanaf; omarm ze dan. Wees mild voor ze, en zie ze gaan.
Meer lezen over constructief omgaan met je gevoelens
Wil je meer lezen over dit onderwerp, bekijk dan ook ‘Leren omgaan met pijn en verdriet’. En wil je leren mediteren, lees dan ook mijn tips voor beginners en tips voor als je het mediteren moeilijk vol kunt houden. Een boekentip bij dit artikel is ‘Radicale aanvaarding’ van Tara Brach. Meer informatie over dit boek >>
Heb je iets aan dit artikel gehad? Als je het wilt delen in jouw netwerk: bedankt alvast. Reageren & delen via Social Media en e-mail kan helemaal onderaan deze pagina. Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.
Sanne Wurzer – life coach Den Haag
6 november 2015 op 16:27
“Wees een (goede) gastheer voor je gevoelens! “Mooi stuk weer!
6 november 2015 op 16:37
Mooie quote Anna! Dank voor je reactie
8 november 2015 op 15:10
Mooi artikel zeg. Ik kom voor het eerst op je blog en dit is het eerste artikel wat ik lees. Ik heb heel lang (en met heel lang bedoel ik een jaar of 35) al mijn gevoelens genegeerd. Ik wist dat ze er waren, maar ik moest groot en sterk zijn. Totdat ik vorig jaar knakte. 35 jaar ellende moet eruit, maar ja, krijg dat maar eens voor mekaar. Het lukte me maar niet om bij mijn gevoelens te komen. Ik heb het geprobeerd met mediteren. Soms lukt het wel, maar vaak niet. Wat ik nu als tussenoplossing heb gevonden is ze benoemen op papier. Dan lukt het me in ieder geval om ze er even te laten zijn. Stap voor stap. Dan kom ik er wel. Heel interessant dit artikel. Ik ga snel verder lezen op je blog.
8 november 2015 op 15:20
Jeetje Marion, wat goed dat je dit van jezelf ontdekt hebt! En dat je ook vormen hebt gevonden (meditatie en schrijven) die jou helpen om er weer mee in contact te komen. Ik heb me net ook voor jouw blog aangemeld, wat een hilarische naam: Kladblog. Heel gevat 😉 Heel veel succes en tot later!
22 november 2015 op 19:07
Best moeilijk om dit te doen, maar ga het proberen.
10 januari 2016 op 11:02
Kijk, dit zeg ik nu al heel lang: leren loslaten, dat kan niet! Het er laten zijn, in vlagen, totdat het vanzelf wegebt. Niet vechten tegen jezelf, maar juist accepteren dat er is wat er is. Niet makkelijk, maar wel makkelijker dan het zoveel genoemde ‘loslaten’.
Bedankt voor dit artikel!
10 januari 2016 op 13:14
Haha fijn he die herkenning van je eigen waarheid?! Idd niet makkelijk, maar wel veel effectiever. Graag gedaan 🙂
10 januari 2016 op 14:49
AMEN!
13 augustus 2016 op 11:52
😉 Klaas
15 augustus 2016 op 10:38
Mooi, het mag gezegd worden, waarvoor dank. Gevoelens (ik neem aan dat je op emoties duidt) zijn er om te laten plaatsvinden. Ik denk dat ze er soms zijn om ons te wijzen op een (oude) beschadiging in ons systeem. Achteraf blijken het vaak de helers te zijn. Via de (rauwe) emotie komen we tot inzicht. M.a.w. – door ze er te laten zijn, ze te accepteren en er naar te kijken kunnen we ze duiden en onszelf terug op weg helpen. De goede, eigen weg.
19 augustus 2016 op 20:33
Yep Nelis, ik gebruik soms gevoelens en emoties door elkaar heen 😉
13 november 2017 op 16:35
Bedankt voor het delen van je blog. Ik heb hier weer wat inspiratie van op gedaan! Iedereen heeft het wel eens moeilijk, je komt er wel weer bovenop!