4 Tips voor empathische mensen.
Heb jij veel begrip voor wat anderen ervaren? Kun je je makkelijk in hen verplaatsen? Leef je mee, zonder mee te lijden? Geef je veel tijd, aandacht en ‘n luisterend oor aan je omgeving? Dan ben je een van de empathische mensen voor wie ik dit blog schreef.
Hoe je empathischer wordt
Ik merk dat ik door de jaren heen steeds wat genuanceerder en empathischer word. Dit komt denk ik door:
- Groeiende zelfacceptatie en -liefde, wat doorwerkt naar anderen toe
- Het zelf doorleven van moeilijke ervaringen en hiervan leren
- Opmerken hoe het handelen vanuit het ego averechts werkt op.. alles
- Veel mensen te spreken met andere of vergelijkbare ervaringen
- Te leven met een open hart (wat niet altijd lukt)
- Regelmatige zelfreflectie
- De feedback uit mijn omgeving
- Het leren van dingen die niet slagen/stagneren/stroef lopen
Vroeger versus nu
Vroeger had ik bijvoorbeeld veel sneller een oordeel klaar. Over mezelf, anderen, meningen of situaties. Tot ik inzag dat bijna alles wat ze deden, ook bij mij voorkwam, of dat ik het van mezelf niet mocht – en dus onderdrukte.
Ik begon mezelf meer ruimte te geven, ook om fouten te mogen maken. Om te zijn wie ik was. Met alle mooie en mindere kanten. Te aanvaarden dat ik niet perfect ben, en dat ook niet hoef te zijn om te mogen ademen. Dat de hang naar perfectie in het hele leven juist tot problemen leidt. Meer en meer gaf ik mezelf ruimte, mildheid en vertrouwen – en leerde zo steeds meer van mezelf houden. Tot ik echt ‘thuiskwam’ in mezelf.
Wat ook weer naar buiten toe doorwerkte; naar andere mensen. Dat is een (natuurlijk) groeiproces, dat vast mijn hele leven door zal gaan.
Tip 1: Ken, erken en bewaak & grenzen
Empathische mensen zijn er soms zó voor anderen, dat ze hun eigen grenzen vergeten. Of die op de tweede/derde plek zetten. Waarbij (het leed van) de ander dus altijd voorgaat.
Tip: Vraag je in het contact met de ander af of het goed voelt voor je. Onderzoek waar voor jou de grens ligt, als je heel eerlijk bent. Overschrijd je die grenzen? Luister om daar het antwoord op te vinden ook naar de signalen die je lichaam geeft. Kun je de komende tijd meer naar handelen naar je grenzen? Of experimenteer eens met het verleggen van je grenzen; kijk wat het voor je doet. Neem ook het leed of het lot van een ander niet op jouw schouders.
Tip 2: Leer evenveel te geven aan jezelf als je de ander geeft
Empathische mensen zijn bijna altijd gevers; gevers aan anderen vooral. Geven aan zichzelf is soms een heel ander hoofdstuk.
Tip: Ben je bereid dat wat je aan anderen zo royaal geeft, ook aan jezelf te geven?
Diverse varianten op de vraag, die je jezelf af en toe zou kunnen stellen:
- Neem ik voldoende tijd om dingen te doen die ik leuk vind?
- Geef ik mezelf genoeg rust? Voldoende waardering?
- Gun ik mezelf de tijd om dingen met aandacht te doen?
- Wat heb ik nog meer nodig op dit moment? Wat zou ik fijn vinden nu?
- Leer meer vanuit je eigen behoeften en wensen redeneren.
Kijk dan of je hier ook echt naar kunt gaan handelen. Zet kleine stappen.
Tip 3: empathische mensen; stil staan bij gevoelens
Onlangs ontdekte ik nog een valkuil bij empathische mensen (waaronder mezelf). Namelijk die van het rationeel begrijpen, en daardoor je eigen gevoel verwaarlozen. Een voorbeeld: Behoorlijk wat mensen in mijn omgeving snappen niet (écht) waar ik qua werk en levensstijl mee bezig ben, of vinden het niet interessant. Dat begrijp ik rationeel heel goed, en ik kan me erin inleven. Ik weet dat zij heel andere interesses, zorgen en prioriteiten hebben, en dat aanvaard ik ook. Ik neem het ze dus ook niet kwalijk. Niemand hoeft zijn/haar leven aan te passen omdat ík kies zo te leven, of te doen alsof het ze interesseert.
Maar er is nog een facet: dat van mijn gevoel. Wat iets gevoelsmatig met je doet. Ik voel me soms eenzaam als ik veel tijd met hen doorbreng. Omdat een zo, zo wezenlijk deel van mij bij hen totaal niet aan bod komt. En omdat ik het liefst een ander soort contact heb met mensen, waar dit wel aan bod komt. Ik hoef echt niet altijd over meditatie enzo te praten, er zijn zoveel boeiende onderwerpen, maar het gaat ook hier weer om balans. En om naar je gevoel en eigen diepe wensen blijven luisteren.
Tip: Het helpt me af en toe stil te staan bij het gevoel. Te vragen: wat doet dit eigenlijk met mij? Wat heb ik nu nodig? Hoe kan ik de balans hier herstellen? Vaak betekent dit: iets meer tijd doorbrengen in mijn eentje, of met gelijkgestemden waar de onderwerpen wel aan bod komen. Het helpt me ook om bewuster balans aan te brengen in hoeveel tijd ik met verschillende mensen doorbreng.
Tip 4: Onderzoek je (verborgen) overtuigingen
Vaak zorgen beperkende overtuigingen ervoor dat we zulke voor onszelf gezonde stappen niet zetten. Een voorbeeld van zo’n (onbewuste) overtuiging is: ‘Het is egoïstisch om (meer) afstand van iemand te nemen, die hulp van me wil.’ Het bijkomende schuldgevoel is fnuikend.
Tip: Onderzoek dit soort overtuigingen. Hoe waar zijn ze? Hanteer je een norm van anderen? Kun je de overtuiging bijstellen? Als er schuldgevoel opkomt, kun je dat liefdevol aankijken en onderzoeken in meditatie? Mijn ervaring is dat dit beide zeer helend werkt.
Ik wens je van harte toe dat je net zo goed klaar kunt staan voor jezelf, als voor een ander! Voor mij een leerproces, en ik weet dat ik niet de enige ben. Daarom hoop ik dat dit blog helpt.
Ja, ik wil maandelijks de nieuwsbrief ontvangen met aanbiedingen en extra tips.
23 oktober 2017 op 14:29
Ze staan klaar voor anderen en spijtig vergeten ze vaak zichzelf. Dat is voor hen een zware les om te leren eerst aan jezelf te denken. Maar anderzijds is het ook zo omdat ze zo klaar staan voor anderen dat het als normaal beschouwd wordt en nee niet getolereerd wordt. Tot het ergste toe dat er van hen geprofiteerd wordt.
Aum Shanthi
23 oktober 2017 op 14:31
Oei, dat laatste is een herkenbare en toepasselijke toevoeging Shiva, heel treffend. Misschien ga ik daar een apart blog aan wijden, dank je wel voor deze waardevolle reminder!
23 oktober 2017 op 14:39
Ik wacht erop. Want ik denk dat dit ook een van de belangrijkste factoren is om te leren. Zodat ze weten dat er niet van geprofiteerd mag worden.
Je hoort het soms van deze mensen dat ze zeggen ik durf geen nee te zeggen. Of de persoon is zo hard met woorden dat ik het maar gedaan heb of doe.
En dat is voor hen een zware impact op hun emotionele gevoelens eigenlijk.
Aum Shanthi
24 oktober 2017 op 13:27
Ik snap en herken wat je zegt inderdaad. Zou graag bijdragen aan het helpen weerbaarder en zelfzorgzamer maken van mensen die dit wensen. Ik ga er binnenkort over schrijven.
24 oktober 2017 op 14:06
Sanne ik wacht je schrijven af. 🙂
Aum Shanthi