Een blog over power versus force. ‘Hoe om te gaan met uitdagingen van nu?’ Tijdens het laatste coachgesprek dat ik met mijn coach/mentor Wiljo had, was dit een van de vragen. In dit blog herhaal ik mijn interpretatie van zijn woorden; de quotes zijn dus niet woordelijk overgenomen.

Moet ik meer doen dan ik nu doe? Is het genoeg?

Ik zei tegen hem dat ik soms twijfel of ik niet méér moet doen, andere dingen moet doen, in actie moet komen als ik het ergens niet mee eens ben. Het voelt soms alsof ik de generaties na me in de steek laat en mijn verantwoordelijkheid niet neem als ik nu niet op de barricades ga staan om te verkondigen wat ik vind en wat ik anders zou willen zien. Anderzijds past die manier totáál niet bij hoe ik in elkaar zit en hoe ik doorgaans te werk ga in mijn leven. Ondanks die wetenschap kwam ik er niet helemaal uit. Er bleef iets van twijfel en schuldgevoel achter. 

Power versus force

Wiljo kon het heel goed aan me uitleggen aan de hand van het oude tijdperk dat de mensheid nu achter zich laat, en het nieuwe tijdperk waar we net in starten. ‘In het oude denken, waarin jij en ik beiden zijn opgegroeid, was het heel normaal om alles wat we wilden veranderen met force te doen.’ Met andere woorden: de beuk d’r in, met kracht, moeite, inspanning, ego-strijd ergens tegenin gaan. ‘Wanneer iets of iemand druk uitoefent, is de reactie vaak dat er tegendruk wordt gegeven. Je duwt allebei zo hard mogelijk tegen elkaar. In dit spel zijn alleen maar verliezers. Iedereen is moe, niemand bereikt wat hij wil. Er is geen voortschrijdend inzicht. Niets van dat alles. In het oude tijdperk handelden we niet alleen vanuit force; we deden ook relatief veel met de ratio en logische systemen, en minder met onze intuïtie. Dat begint nu te veranderen.’ 

Hoe ziet dat er praktisch uit, dingen met force doen?

Als ik hem hierover hoor praten komt er een beeld bij me op van de loopgravenoorlog. Die ooit zeer beeldend aan me gepresenteerd is door mijn geschiedenisleraar Sjoerd (die graag acteur had willen worden en toen dat niet doorging, werd het klaslokaal het podium voor zijn kunsten. Daardoor heb ik de geschiedenislessen zeer intens beleefd en had ik er sterke beelden bij).

De ene groep in de oorlog won met veel leed en verlies een paar meter van het grensgebied, om na die uitputtingsslag weer een paar meter in te moeten leveren bij de vijand. Zo ging dat eindeloos door, en het uiteindelijke rendement was een minimaal verschoven landgrens. Veel gewonden, doden en gebroken gezinnen. Je spreekt dan van force versus force. Dit is een groot voorbeeld om het duidelijk te maken; je kunt ook op veel kleinere schaal force tegen force voorbeelden vinden. 

Reageer op force met power; dat verhoogt het niveau

Een probleem kan nooit opgelost worden op het niveau waarop het is ontstaan leerde Einstein ons al. Dus als ons iets met force gepresenteerd wordt (in onze huidige situatie de overheid die vrijheid inperkt door regels op te leggen wetten aan te passen etc.) heeft het (zeker in de nieuwe tijd) geen zin te antwoorden op datzelfde niveau.

Vroeger deden we dit dus heel veel, en waarschijnlijk was dat ook nodig. Maar dat wordt de komende tijd als het goed is minder. Wanneer we andere en nieuwe wegen vinden om verandering te bewerkstelligen. We kunnen ons afvragen wat wezens op een hoger niveau zouden doen in zo’n situatie. Hoe zij power versus force in de praktijk brengen. Daar heeft Wiljo ook een voorbeeld bij.

Een praktisch voorbeeld van hoe power gebruikt wordt

‘Bijvoorbeeld in de beroemde speech van Martin Luther King verwoordt hij zijn eigen droom. Dat is heel persoonlijk, en biedt ook ruimte voor de alternatieve perspectieven die anderen er op na houden. Hij zegt niet: “Jullie zitten er helemaal naast. Maar maak je geen zorgen, ik haal ons hier uit. Ik heb een plan, dit is het, dit gaan we doen. Actie!” Dat zou op weerstand hebben gestuit, omdat het force is.

In de droom neemt hij mensen mee die een alternatief perspectief willen aanhoren, onderzoeken en verkennen. Dat naast het hunne willen leggen. Wat als we er eens zo naar kijken? Wat kun je nog meer doen? Het gaat om het denken in mogelijkheden. Meer perspectieven toevoegen.’ 

Het win-win denken van Stephen Covey

Dit doet me ook denken aan Stephen Coveys win-win-denken. Hoe worden anderen hier ook beter van? Wat is er nodig om het voor iedereen beter te maken? Hier ontstaat een heel andere manier van denken; vanuit een meer holistisch perspectief. Dat includeert veel meer mensen, situaties en ecosystemen.

Ik word hiermee uitgenodigd om zelf ook creatiever te worden in mijn denken en handelen. Denken en handelen vanuit ‘power’ is een alternatief woord voor liefde, speelsheid, creativiteit en wijsheid.

Focus op de juiste dingen; aandacht doet groeien

Iets wat we hierin ook bespreken is de kracht van focus. Alles wat aandacht krijgt groeit. Dus als ik me met kracht en weerstand werp op alles waar ik het níét mee eens ben, wat zou er dan gebeuren? ‘Dat wordt sterker. Alleen maar sterker onder jouw (negatieve) aandacht,’ aldus Wiljo. Dat weet ik zelf ook, uit diverse spirituele stromingen en uit eigen ervaring. ‘Het is dus zaak om ook meer te focussen op wat we wel willen en daar werk voor te doen.’ 

Steeds meer realiseer ik me dat we allemaal ons eigen spel spelen. Ook aan het zien wat we níét willen kunnen we een voorbeeld nemen; het zogenaamde anti-voorbeeld. Je ziet iets wat je niet prettig vindt, haalt de focus eraf, en verlegt die naar dat wat je wel wilt zien en creëren. Iedereen die kijkt en focust kan gelijk krijgen; of je nou focust op wat je wel wilt, of op wat je niet wilt. 

De pandemie en de mogelijke omkeringen daarin

Als ik dus bijvoorbeeld zie dat het immuunsysteem onverwacht hard geraakt wordt door het virus, zie ik hierin een reminder om goed en/of beter voor onszelf te zorgen. Ik stel mezelf de vraag; in welke punten ben ik de afgelopen tijd minder of niet gezond bezig geweest? Wat vraagt mijn aandacht daar? Zonder daarin veroordelend te zijn. Ook niet naar buiten toe, want ik wil van mezelf geen slachtoffer maken. Wat gebeurt er als ik alle overheidsmaatregelen volg? Dan word ik minder gezond, want dan krijg ik niet voldoende beweging. Hoe kan ik daar creatief een weg in vinden? Zo probeer ik te denken in mogelijkheden en constructief te handelen. 

Wanneer het me opvalt dat de overheid steeds meer voor de mensen probeert na te denken, zie ik dat (op de betere momenten, dus echt niet de hele tijd ;-)) als een reminder. ‘Hee, waar ben ik zelf de regie kwijtgeraakt? Wat laat ik voor mij uitdenken en beslissen? Waar kan ik de verantwoordelijkheid voor het zelf denken en kiezen herpakken? Bedankt voor de reminder mensen. Bedankt voor het andere perspectief dat werd aangedragen.’ Juist door dat (bijvoorbeeld inperkende) perspectief te horen, besef ik weer wat écht belangrijk voor me is. Zo zie je dat er ook hier weer een heel stuk mind-set in zit. 

Hoe doe je dingen met power?

Als je iets lastig vindt, als je er niet uitkomt, wanneer je er alleen boos, bang of gefrustreerd van raakt, laat die storm dan eerst even uitrazen. Voeg dan nieuwe perspectieven toe aan dat wat je al kent, vindt en bent. Praat met mensen om je heen. Misschien eens niet je inner circle, omdat je hun visie al kent. Maar wat daarbuiten. 

Het helpt ook om vaker uit te zoomen en naar het aardse te kijken alsof het een toneelpodium is, waar allerlei toneelstukken naast elkaar gespeeld worden. Met iets meer afstand kijken maakt het al wat makkelijker. 

En dan… de mogelijkheden. Welke mogelijkheden zie je? Wat kun je nu juist of nog wel? Wat zou je willen ontwikkelen als je om je heen kijkt en je eigen talenten bekijkt? Wat mis je nu als je om je heen kijkt? Geef daar je energie aan, en voel hoe je ervaring begint te shiften. Je gevoelswereld, innerlijke rust, voldoening, wat je om je heen ziet gebeuren en wat je creëert.

Verder lezen over dit actuele onderwerp 

Power versus force; wat kies jij? En wat helpt jou om vanuit je eigen kracht te kiezen en leven? Wil je hier meer over lezen? Wellicht is dan het boek ‘Power versus force’ van David R. Hawkins een interessante optie!