‘Het gaat goed met me, dus ik heb het nu niet nodig; meditatie.’ Niet mediteren omdat het goed met je gaat is een van de hardnekkigste én ook wel fijnste redenen om niet te mediteren. We gebruiken meditatie nog al te vaak vooral als ‘medicijn’ tegen een kwaal. Prima en effectief, maar er is zoveel meer mogelijk. Toch is het vaak lastig om het te doen als het na een tijdje mediteren weer zo lekker met je gaat. Herken je dat? Je zit lekker in je vel, dingen lopen soepel, je zit echt in de flow. En hop: dagelijkse meditatie valt als eerste van de agenda.

De Zenpurist bemoeit zich ermee

Side note: Ik wilde hierboven ‘to-do-lijstje’ neerzetten in plaats van ‘agenda’. Maar de innerlijke Zen-purist kreeg daarop een systeemcrash: ‘Ja, hállo! Het is toch juist in-actie? Meditatie is aanwezig zijn, het is niet iets dat je dóét. Dus hoort het ook niet op een to-do-list’. Innerlijk antwoord: ‘Betweter. Op een not-to-do-list dan?’ De Zen-purist vond van niet. ‘Nee, dan mis je wéér de point, hoelang mediteer je ook alweer nu?’ ‘Ach jij nerd – zucht- oké, laat maar, ik zet wel agenda neer, maar alleen om van je gepiep af te zijn!’ Ja, mijn binnenste doet af en toe denken aan een echtpaar dat net haar gouden huwelijk heeft verzilverd. Terug naar niet mediteren omdat het goed met je gaat. Iets waar ik zelf overigens medailles mee zou kunnen winnen. Het is een van mijn populairste valkuilen.

Nog twee uitdagingen in meditatie als het goed met je gaat

Stel dat je aan die toch al uitdagende omstandigheid van ‘het gaat lekker’ toevoegt: een andere plek, en een totaal ander ritme. Geef je je al over? Waar is die witte vlag? Bij mij was het afgelopen vakantie weer zover. Daar smolten alle relatief fijne uitdagingen in meditatie harmonieus samen tot één zoete homp van een halfbewust ‘Ik doe het lekker niet.’ En dan… heb je Charlies Angels compleet: 

  1. Het gaat goed met me (want de vakantie is leuk, bijvoorbeeld)
  2. Ik ben in een totaal andere omgeving (en dus aldoor gierend hard áfgeleid enzo) “Ohhh mooie rivier, mooie route, mooie alles…”
  3. Een volkomen omgegooid ritme is mijn deel. (Lees: opstaan met een wekker die we vijf keer ritueel uitdrukken, niet werken (behalve mijn benen op de fiets) en vooral relaxen en feesten was de dagindeling van de vakantie.)

Dan schiet het erbij in: mediteren

En dan…schiet het er bij in: mediteren. Ik ben niet de enige, dat weet ik ook. Hoe vaak hoorde ik het terug in mijn coachpraktijk? Lost count. ‘Het gaat inmiddels zo goed met me, dan heb ik meditatie niet nodig. Toch?’ Mijn grijns die daarop volgt verraadt de herkenning, het begrip, maar óók het beter weten. Dus, na de bekentenis dat dit falen net zo goed mijn eigen is, roep ik ons samen tot de orde. Dit kan ik op verschillende manieren doen. Maar ik heb net een nieuwe vergelijking bedacht. Hier komt ie:

Stel dat je een road trip maakt. Niet zomaar een road trip. Nee, eentje via de eindeloze wegen en langs de ongeëvenaard mooie landschappen van Amerika. Je hebt een fijn bakkie onder je kont en geeft net iets meer gas dan de wet onder lichte dwang heeft gesuggereerd. De ruit is kraakhelder, en je ziet alleen maar mooie dingen. Awesome, toch? Wát een uitzicht.. Wat kun je ver kijken. Hoe uitgestrekt is dit mooie land. En wat geeft dit een gevoel van vrijheid, waarin van alles kan ontstaan. Het leven is een verrassing, en op zulke momenten voelt dat niet bedreigend, maar juist als een grenzeloos speelveld van fijne, spannende mogelijkheden.

Een tijd terug heb ik zo’n trip door de States gemaakt en koester niets dan goede herinneringen. Niet in de laatste plaats om de zestien hilarische verkeersovertredingen die mijn vriendin reeds gemaakt had toen we amper een kwartier in Las Vegas rondreden. Ik zou het zo weer doen, zeker ook onze tijd in Vegas; wat een plek joh. Iets met “Embracing the Porcelain Pony,” (a.k.a. de meisjes-editie van de film The Hangover). Goed, ik dwaal af.

Het heimelijke verband tussen road trippen en niet mediteren

Nu vraag je je wellicht af: ‘Wat heeft een road trip door Amerika van doen met niet mediteren omdat het goed met je gaat?’ Dat zit zo. Je zit nog steeds in die auto. Een Mustang bijvoorbeeld (die we zelf toen te duur vonden in de verhuur).

Stel dat er op je autoruit af en toe een vlieg het leven laat. Een gelaagde vlek is de enige herinnering die nablijft rondom dit beestje. Op je voorruit dus. Eerst zijn het er maar een paar. Dus dat mag de pret, en het zicht, niet drukken. Toch? Je kunt nog ruim genoeg zien door je ruit. Wat je ziet is schitterend en bovendien: vliegjes raken tijdens het rijden is onvermijdelijk.

De factor tijd & maar doorgaan begint in te kicken

Maar hoe langer je rijdt zonder die friggin’ voorruit te wassen (terwijl je toch al met meer regelmaat dan je lief is bij een tankstation die eindeloos grote slurptank vol aan het gieteren bent), hoe slechter het zicht wordt. Eens? Gradueel; ja. Dat zeker. Heel gradueel. Zo geleidelijk zelfs, dat het heel lang duurt voor het écht irritant of zelfs gevaarlijk wordt. 

Misschien is het een vieze en veel te platte vergelijking: vlekken en niet mediteren. Toch vind ik hem lekker voelbaar, pakkend en beeldend. Je ruikt deze beeldspraak zelfs bijna. Omdat het dus op allerlei manieren zo binnenkomt, neem ik ook geen andere vergelijking voor dit blog. (Overigens was het andere dat ik bedacht had nog een tandje viezer, dus in wezen bewijs ik mezelf en iedere willekeurige lezer misschien een kleine dienst met deze variant. ;-))

Dit is de vergelijking waard

Met niet mediteren omdat het goed met je gaat werkt het precies zo als in deze road trip. Het gaat lekker. Je komt onderweg wel dingetjes tegen, maar die wegen domweg niet op tegen alle fun die je meemaakt, en de pracht die je onderweg ziet. Snap ik als geen ander. Dus je gaat door. Met genieten, om je heen kijken, leuke dingen doen.

Maar het is onvermijdelijk dat we dingen meemaken waarvoor we (door legio redenen) niet voldoende tijd en ruimte maken om ze behoorlijk te verwerken. Je slaapt bijvoorbeeld korter, terwijl je in je slaap de vele indrukken van de dag verwerkt. Of je slaapt minder diep in een nieuwe omgeving; zelfde verhaal. En zo zijn er nog talloze dingen die van invloed zijn. En waarom een mens in de maatschappij van vandaag eigenlijk nog nauwelijks buiten die meditatie kan, wil hij echt goed kunnen functioneren en genieten van het leven in het moment.

Subtiele gevolgen van langer niet mediteren

Die veelheid aan kleine dingen stapelt zich in je op. In je systeem, op je vizier. Ze beïnvloeden stilletjes maar zeker steeds meer hoe je reageert, hoe je je voelt, de gedachten in je hoofd, de uren waarin je slaapt, de kwaliteit van je dag, je energie-level. Het wordt allemaal steeds nét een beetje minder.

Maar steeds weer zó subtiel (zeker als je daarvoor op regelmatige basis mediteerde) dat je er niet voldoende aanstoot aan neemt om je zen-reservoirs aan te vullen. Ofwel met je overactieve gat op een meditatiekussen te gaan zitten. Terwijl dat precies is wat helpt: mediteren. De mentale en emotionele variant van de swiffer over de vloer halen. De ruit schoonwassen met ruitenwasmiddel en ‘n nabehandeling met rain-off.

Waarom we gewoon beter wel op dat kussen neerstrijken

Want je flexibiliteit, innerlijke rust en vermogen om met uitdagingen om te gaan wordt groter na iedere meditatie die je aan je beoefening toevoegt. Echt. Note.to.self. Note to you als je je erin herkent. En zoals yogajuf Jacqui zo treffend verwoordt: ‘Darling, when you feel bad: meditate. You’ll feel better. When you feel good: meditate. You’ll be prepared for whenever the shit hits the fan, in whatever way.’ Wijze woorden.

Van mij uit ook geen wijzend vingertje, maar een grijns vol begrip. Ik snap het, ik doe regelmatig hetzelfde. En toch gun ik jou en mij dat we blijven bouwen aan onze ‘basins of resilience‘. Doe je mee?  

Verdere mentale en morele ondersteuning bij dit thema?

Kun je wel af en toe een reminder gebruiken als het gaat om mediteren? Of ben je net begonnen en wil je er wat meer over leren? Bijvoorbeeld over andere uitdagingen die je in meditatie tegen kunt komen, en hoe je daarmee omgaat? Meld je dan hier aan voor de gratis meditatie-tips die ik iedere twee weken met inmiddels bekende grijns en een dosis liefde je kant op stuur. Namasté! Let’s meditate together. Of volg in Den Haag een van de fijne meditatielessen van Natasja van Bliss Soul, zie dit blog met yoga-tips voor meer informatie.