Innerlijke rust bewaren in woelige tijden; hoe doe je dat? 

Heftig wereldnieuws, dat ooit een ver-van-onze-bed-show leek, maakt nu heel direct deel uit van onze werkelijkheid. Dat doet een hoop. Het geeft heel veel mensen onrust, onzekerheid, angst en gevoelens van machteloosheid en uitzichtloosheid. 

Research naar mijn innerlijke rust

Enerzijds schaam ik me ervoor dat ik de hele crisis tot dusver op de meeste levels zo anders ervaar dan veel anderen dat ik lang geaarzeld heb het te benoemen. Anderzijds komen mijn relatief rustige gevoel en alternatieve perspectief  niet uit de lucht vallen. Ze zijn het resultaat van een zoektocht die nu mijn hele volwassen leven duurt. Drie andere redenen om dit toch op te schrijven:

  • mijn eigen gedachten erover ordenen en onderzoeken
  • mijn eigen waarheid spreken
  • en heel misschien anderen inspireren ook voor zichzelf op onderzoek uit te gaan
  • andere perspectieven aandragen waarmee men het eigen perspectief kan vergelijken/aanvullen/versterken etc.

 

Zie ik het misschien verkeerd?

Natuurlijk heb ik daar ook twijfels bij gehad. En mezelf vragen gesteld als: geef ik de spreekwoordelijke struisvogel misschien het nakijken? Leef ik in een Polly-Anna bubbel? Ben ik onrealistisch? Kijk ik te weinig nieuws? Of is er misschien nog een andere mogelijkheid?

Een ding weet ik wel: die innerlijke rust kwam niet over één nacht ijs: het weefsel is mijn levenswerk. Hij is er ook niet permanent, zoals uit onderstaande zal blijken. Maar het is wel een gevoel waar ik steeds bij terug kan komen, omdat ik me er op het hoogste innerlijke niveau permanent van bewust ben. Mijn hoger zelf is steeds meer op de voorgrond in mijn dagelijks leven. Niet permanent, maar steeds vaker. Ik hoop dat je voor jezelf ook een weg hebt gevonden of mag vinden om innerlijke rust in woelige tijden te bewaren! 

De situatie bekijken vanuit een groot perspectief

Wat me enorm helpt is het hebben van een groter perspectief. Dat perspectief gaat over meerdere dingen. Het begint (lekker subtiel en toegankelijk, ;-)) bij levensvragen als:

  • Wie ben ik? Wie ben ik nog meer? (in ‘lagen’, niet als dubbele persoonlijkheid ;-))
  • Wat kom ik hier op aarde doen?
  • Waarom bestaat de mensheid?
  • Zijn we hier alleen in dit universum?
  • Is er een hoger doel en zo ja wat?
  • Is er een hogere macht (a.k.a. een God/bron/hogere spirit) waarmee wij verbonden zijn?
  • Waarom leven we in een dualiteit met licht en donker (liefde versus angst, of bewust versus onbewust)?
  • Is dit bewust, en zo ja met welk doel?

Hoe meer ik leef en onderzoek hoe meer er op zijn plek valt in deze vraagstukken. Dat geeft rust, inzicht en richting. En ook niet onbelangrijk: een enorm vertrouwen in het grotere plaatje en alle details van het aardse leven die daar een bewuste plek in hebben. Dat grotere plaatje wil ik hier zo min mogelijk specifiek invullen. Juist omdat ik geloof in de waarde van het persoonlijke onderzoek hierin. Heb je die levensvragen ook? Ga op onderzoek uit en vind jouw waarheid. Verderop in dit stuk laat ik ter verduidelijking van mijn eigen reis wel iets doorschemeren over mijn spirituele visie, maar laat je daar vooral niet door leiden. Onderzoek wat voor jou klopt. 

Onderzoek naar het spel dat gaande is op aarde

Wat me ook hielp is duidelijker krijgen waaróm de wereld vanuit een bepaald gezichtsveld in de fik staat en of dat wel het totaalplaatje is. Als je naar het reguliere nieuws kijkt kun je heel makkelijk de indruk krijgen dat het alleen maar mis is. Maar is dat echt wel zo? Ik vind het belangrijk om op mijn eigen manier onderzoek te doen naar wat er allemaal gebeurt in de wereld; nieuws achter nieuws doorgronden, hiërarchieën ontdekken, etc. Onderzoeken waar nieuws vandaan komt, en wie daar allemaal invloed op heeft. Maar ook de positieve (spirituele) tegenhanger die te vinden is in hoe mensen zich ontwikkelen aan wat er nu allemaal gebeurt.

Hierbij moet ik eerlijk bekennen dat de informatie over geld- en machtsstromen op de wereld die ik begin 2009 onderzocht, en daarna in 2014 nog eens, bij mij tot een ware ‘dark night of the soul’ hebben geleid. Het kostte drie dagen om uit een voor mijn doen vrij diep dal te komen waarin ik een ontzettend machteloos en verloren gevoel had. ‘Hoe gaan we dít nog fixen?’ vroeg ik me toen af. ‘Is het niet al veel te laat? En weten niet veel te weinig mensen dit om nog structurele veranderingen te kunnen doorvoeren? Wat is nou eigenlijk mijn invloed als minuscuul individu?’ 

Van ‘dark night of the soul’ terug naar Steven Covey 

Na die drie donkere dagen veranderde het weer. Ik stelde betere vragen aan mezelf en stopte met de Atlas uithangen. ‘Hoe ver rijken mijn invloed en verantwoordelijkheid werkelijk? (Circle of influence versus the circle of concern; van Covey) En is haar forse beperktheid eigenlijk echt erg? Of is het precies genoeg als ik me daarop richt? Wat kan en wil ik bijdragen de komende tijd? Vanuit mijn verlangen en talenten?’ Ik kon weer ontspannen en vertrouwen in de antwoorden daarop door weer het grotere perspectief dat ik al had gevonden erbij te betrekken. Een spiritueel perspectief.

‘Wat als we allemaal ‘lerende acteurs’ zijn in dit aardse spel en we bewust een rol hebben gekozen van te voren? Met precies die talenten, uitdagingen en ervaringen die nodig zijn om die lessen te leren? Wat als leven in de dualiteit onze eigen keuze is geweest, als een tijdelijk kader om snel in te kunnen leren en ontwikkelen? Maar ook om onszelf te leren kennen in wie we echt zijn. In onze essentie.’ Voor de een zal dit herkenbaar klinken en voor de ander juist als heel vaag. Neem het niet van me aan, onderzoek het voor jezelf.

Balanceren tussen groot en klein perspectief

Vervolgens werd het voor mij de kunst om wel beide grotere plaatjes te blijven zien (wat er op dualistisch vlak speelt in de wereld én het boven de dualiteit uitstijgende spirituele perspectief) en mijn rol op aarde te pakken op een goede manier. Als ik te lang focus op de dualiteit in haar volle werking en dan teveel van de donkere kant zie (machtsstructuren, coronacrisis, honger en oorlog, bv) word ik somber en krijg ik een gevoel van machteloosheid. Als ik echter weer besef dat dit nu eenmaal dualiteit is, en dat we die nodig hebben om onze specifieke lessen als mens te leren wordt het een heel ander verhaal. Ook dat ik er me niet op moet blindstaren.

Twijfel over ‘doe ik wel genoeg? Doe ik wel het juiste?’ 

Nog steeds kan ik me dan wel regelmatig afvragen: ‘Moet ik niet ook met een toeter op het Malieveld gaan staan om de democratie te verdedigen?’ Omdat bepaalde zaken me aan het constitutionele hart gaan, en ik bijna plaatsvervangende schaamte heb richting Thorbecke; die vast niets anders doet dan rondjes draaien in zijn graf. Hier komt de vraag terug: ‘Steek ik mijn kop in het zand als ik dat niet doe? Neem ik wel voldoende verantwoordelijkheid?’ 

Om dan weer terug te veren naar; ‘Nee, ik heb meer invloed als ik mijn eigen shit opruim en mijn talenten en eigen plannen benut en uitvoer.’ En iederéén heeft die eigen taken en talenten. De een gaat rechtszaken aanspannen, de ander gaat de straat op, en weer een ander probeert de verandering te wórden die hij in de wereld wil zien. Omdat hij gelooft dat het een ‘inside job’ is. Zo binnen zo buiten en vice versa. Dat laatste resoneert met mij. Je voelt bij je eigen kerntaken of je er naartoe getrokken wordt. (<- Hierover binnenkort een apart blog; want ik heb hierover coaching gehad van mijn mentor na het schrijven van dit blog; er bleef namelijk een beetje twijfel plakken waar ik iets mee wilde.). 

Invloed uitoefenen op het hoogste niveau

Op het hoogst denkbare niveau hebben we invloed met onze frequentie. Klinkt dat zweverig? Ook natuurkundigen als Einstein ontdekten al dat alles bestaat uit energie, en energie heeft altijd een eigen trillingsfrequentie. Hoe meer mensen op aarde richting/op de frequentie van liefde groeien, hoe groter de invloed van die groep is. Om daar te komen helpt het naar mijn idee om: 

  • te beseffen wie we op het hoogste niveau zijn, wie we dus in wezen zijn (‘Ken uzelve’), hoeveel groter onze invloed is wanneer onze frequentie omhoog gaat en wat we er vervolgens mee kunnen
  • onze rugzak zoveel mogelijk op te ruimen door middel van begeleiding, coaching etc. Oud zeer verwerken, belemmerende patronen los leren laten. Hoe lichter we leven, hoe meer vreugde en liefde, hoe helderder we kunnen denken. En hoe groter en wijzer ons perspectief en daarmee misschien ook onze invloed. We creëren samen een positief ripple effect, en ieder heeft daarin een uniek en eigen stukje te weven aan de deken van bewustzijn en groei van de aardbevolking.
  • En heel bijzonder: we hebben geen meerderheid nodig van de mensheid. Hoe dat werkt is een hoofdstuk apart. 
  • de frequentie ‘hoog’ te houden door regelmatig te verstillen, gelijkgestemden te spreken, in de natuur te zijn, voedende materie tot ons te nemen, op liefde af te stemmen en de change te worden die we willen zien. En door onze woorden, gedachten, gevoelens en daden uit liefde te laten komen. Niet teveel te focussen op lagere frequenties die ons naar beneden halen (zoals mijn dark night of the soul waar ik nog eens een apart blog aan zal wijden)
  • Meditatie, yoga, ontspanning, goed voor je mentale, emotionele en fysieke gezondheid zorgen
  • Zo ontstijgen we allemaal op onze eigen moment de dualiteit. 
  • In het laatste coachgesprek dat ik kreeg leerde ik ook over ‘force’ versus ‘power’; een belangrijke les om in te zetten tijdens de corona-crisis om daarmee de innerlijke rust bewaren makkelijker te maken

 

Ieder zijn manier van innerlijke rust bewaren

Wat is jouw manier van innerlijke rust bewaren? Hoe zorg je dat je je frequentie hoog houdt? Wat helpt jou door deze tijd heen te komen? Hoe groei jij in deze tijd? Leuk om hier meer over te lezen! Ik wens je een heel mooi pad toe, en innerlijke rust in woelige tijden. 

Lezen over innerlijke rust bewaren in deze crisis?

Wil je meer lezen over innerlijke rust bewaren in de corona-crisis? Vast niet toevallig legde ik mijn hand op het boek ‘Cosmic Woman’ dat ook op bovenstaande thematiek ingaat. Het is geschreven door de Nederlandse journaliste en self growth teacher Tessa Koops.